Een fluistering
Een fluistering, een gemis. Het is een vergewis dat een verlangen als een stille melodie sluimert op de achtergrond. Vermomd als een verleider met de kleur rood die mijn emoties ontbloot.
Het is een melodie zonder tekst die toch zo alles omvattend is. Ik probeer te luisteren naar een ritme, en zoek naar een teken van begrip. Het altijd mondige gepraat is stil en de cirkel loopt niet meer rond. Ergens ligt een boot met een nieuwe reis voor de deur. Het voelt als lood in de schoenen en verlichting tegelijk.
Het is in het duister wachten op de zonsopkomst. Een pijn ervaren totdat de angel eruit gehaald is. Een hart wat harder klopt en tegelijkertijd denk ik, wist ik het maar wanneer deze lont opnieuw in vuur en vlam ontstoken wordt. Een morgenstond badend in oranjerood. Waar eerst de dood was, is nieuw leven gevonden.
Een fluistering, een gemis. Het is een vergewis dat een verlangen steeds groter en mondiger is geworden. Een liefde die eens ontstond en nu op de achtergrond speelt als een verveelde kat met een rood bolletje wol in de knoop. Een kat die wegsluipt in de nacht.
