Veel te weinig uren

Al sinds 15 februari ben ik werkloos en nu toch wel hopeloos op zoek naar werk. Toen ik in het begin op zoek was naar een nieuwe job, concentreerde ik mij op parttime jobs van minimum 28 uur/week in de verkoopsector. Of met andere woorden, een 4/5 job.
De bedoeling was dat ik zeker 4 volle dagen kan werken en 3 dagen vrij heb om bezig te zijn met mijn ontwerpen en af en toe nog wat modellenwerk. Dit was al heel lastig, want de meeste parttime jobs tellen maar 18 of 20 uur/week en dat verdelen ze nog het liefst in 5 dagen. Ook al werk je 3 of 4 uur per dag, dan nog wilt dit zeggen dat je een hele dag kwijt bent om nog iets anders te doen. Zeker wanneer ze verwachten dat je in de middag start, dan moet je er niet op rekenen om in de voormiddag nog ergens heen te gaan of aan iets te beginnen. 
En daarbij, ervan uitgaande dat ik mijn volledige uitkering zou krijgen, wilt dat zeggen dat je eigenlijk evenveel verdient zoals je als uitkering krijgt als je gewoon thuis blijft. Zeg nu zelf, wat ben je nu met 600 - 800 euro per maand als je alleen zou wonen? 

Onverwacht nieuws

Van zodra ik niet meer moest gaan werken, stapte ik meteen naar de hulpkas om mijn uitkering aan te vragen. Ik wou mij uitschrijven bij de vakbond en koos om verder beroep te doen op de hulpkas, waar je geen maandelijkse lidgeld moet voor betalen. Ik had meteen het gevoel dat zij wel moeite doen om je te helpen en je de juiste informatie te geven.
Toch duurde het bijna 2 maanden vooraleer ik wist hoeveel ik nu zou krijgen. Ik was ervan overtuigd dat ik nu wel aan 312 gewerkte dagen zat, en dat ik nu recht had op een volledige uitkering. Volgens de berekeningen met mijn laatste bruto maandloon, zou ik ongeveer 800 euro krijgen. Ik hield er rekening mee dat dit wel eens lager kon liggen gezien ik nog thuis woon. Maar ik was er niet op voorbereid dat het veel minder zou zijn.
In april kreeg ik eindelijk een brief van de hulpkas met de berekening van mijn uitkering. Ik zou maar rond de 400 euro krijgen en bleek dat ik NOG STEEDS in mijn inschakelingsperiode zit. Dat is de periode waar je in zit van zodra je afgestudeerd bent en je nog niet genoeg dagen gewerkt hebt om een volledige uitkering te krijgen.
Hoe kan ik nu na 5 jaar nog steeds in die inschakelingsperiode zitten? Ik werkte al sinds 2012, maar ok, dat waren steeds tijdelijke parttime jobs. Ik wist dat het dus lang zou duren. Maar na mijn laatste job, voor ik terug ging studeren, dacht ik dat ik er nu wel eindelijk aan zat of toch zeker nu. 

Meteen haalde ik al mijn jaarfiches bij elkaar en begon de gewerkte dagen op te tellen sinds 2012 tot nu. Ik kwam er meer dan 320 uit, dus dat zou voldoende moeten zijn. De hulpkas liet mij echter weten dat het enkel om de laatste 21 maanden gaat voor de inschrijving als werkzoekende. Uitgerekend, met mijn 2 jaar school erbij geteld, zouden enkel mijn twee laatste jobs dus meetellen. De eerste 3 jobs tellen niet mee.
Dit was het eerste waar ik van hoorde. Nooit had de vakbond of zelfs de VDAB mij daarop gewezen. Ik ging er altijd van uit dat je gewerkte dagen tellen van zodra je op de arbeidsmarkt staat.
De meeste artikelen daarover dateren van 2014 en niet eerder. Zou dat dan toch veranderd zijn toen ik terug aan het studeren was? Ik was in ieder geval niet blij met het nieuws. 

Nieuwe aanpak

Bij de hulpkas lieten ze mij weten dat ik voor april 2018 minstens 6 maanden fulltime gewerkt moet hebben om eindelijk uit mijn inschakelingsperiode te zijn. Dan zou ik genoeg dagen gewerkt hebben.
Dus dat betekende dat ik nu op zoek moest gaan naar fulltime jobs, en dat bleek nog moeilijker te zijn. Veel vacatures zijn er niet in mijn regio met een fulltime functie in de verkoop. Als er dan toch zijn, zijn die vaker voor de functie van (assistent) manager. En in de meeste gevallen verwachten ze dat je daarin al ervaring hebt. Daarnaast zijn er ook heel veel interim jobs, wat dus zeker geen zekerheid geeft over je toekomst. De dag zelf kunnen ze je nog opbellen dat je niet meer moet komen werken. Ik heb dit voordien al 2 keer meegemaakt, en ik vond dit alles behalve leuk.

Beetje bij beetje kwamen er vacatures online en stuurde ik mijn CV en motivatiebrief op. En elke week hoop je dat je een telefoontje of mail krijgt dat je eindelijk op gesprek mag gaan. Maar in het begin duurde dat heel lang en kreeg ik geen antwoord. 
We zijn nu 4 maanden ver. Morgen is een nieuwe week, en ik verwacht heel snel een telefoontje met goed of slecht nieuws. Laten we hopen op goed nieuws!

Loading full article...