Mentor en muze Iris Van de Casteele aan het woord: 4. De man
Groot wil ik hem schrijven
de man
geen achterbakse
feministische trekjes
zetten mij daar toe aan
de man
door mij op handen gedragen
geraffineerd als ik ben
soms lig ik wakker
soms lig ik te zuchten
mijn lakens omwoelend
mijn eigen tekorten bevoelend
het slaapkamervenster wijdopen
de maan blijft er af en toe staan
nooit stijgt ze naar binnen
evenmin als degene
die met mijn tekorten
iets zou kunnen beginnen.
© Iris Van de Casteele