Het is bijna zover... de spanning stijgt, de kriebels zijn er en menig kind vraagt zich af of het wel braaf genoeg is geweest. Tekeningen worden gemaakt, lijstjes worden geschreven en de vraag "Wat zit er straks in mijn schoen?" spookt af en toe door de gedachten.
Toch wordt deze traditie en kinderfeest een veelbesproken onderwerp van een verzuurde maatschappij... Met roetpieten en veegjespieten, witte pieten en regenboogpieten als gevolg, omdat zwarte piet zijn plots racistisch blijkt te zijn. Wel ik kan je één ding vertellen...
In al de jaren dat ik als trouwe helper mijn taak vervul, is dit de enige job waar ik, tijdens mijn sollicitatie-procedure en erna, nooit werd beoordeeld op mijn huidskleur, ik niet werd beoordeeld op mijn leeftijd, ik al helemaal niet werd beoordeeld op mijn kledingmaat. Er nooit werd gekeken naar wat ik niet kan, maar wel naar wat mijn kwaliteiten zijn. Het niet uitmaakte welk geslacht ik had en waar ik voor dezelfde taken evenveel verdiende als mijn mannelijke collega's. Bovendien mocht en mag ik nog steeds in deze job alle kinderen blij maken, ongeacht hun nationaliteit, ras, kleur, land van herkomst, religie, volmaaktheid, onvolmaaktheid,lengte, breedte,...
Dus voor er weer iemand opspringt om zijn ongezouten mening te geven, laten we er gewoon één groot feest van maken en samenhorigheid creëren in tijden van individualisme en zelfs egoïsme...
Wil je mij volgen, reacties achterlaten of zelf ook blogs schrijven? Word dan gratis lid door je aan te melden. Elke pageview, reactie en post wordt beloond.
