MH-17 DE 4E DAG OP RIJ (één van de vele gedichten die ik toe maakt)
Vandaag is het 5 jaar geleden dat hele Nederland stilstond. Stilstond in, met en bij gevoel. De ramp met de MH-17, waarbij velen omkwamen, waaronder ook veel Nederlanders. De rijen mensen die de stoet van slachtoffers de laatste eer wilde bewijzen daar waar hen zoveel onrecht was aangedaan. Zelf heb ik ook de route gereden en heb in Hilversum bij de oude kazerne van manlief mijn eerbetoon gebracht aan allen die 'uit te luch geschoten' zijn . Het was één grote (stille) bloemenzee.
Nu 5 jaar laten is het nog steeds geen 'case closed'...verre van . Vele belangen spelen mee, en soms lijkt het wel een poltiek (s)pionnenspel. Vele nabestaanden hebben moeite met de afronding , omdat deze er niet lijkt te kunnen/mogen zijn of komen. Allen die direct of indirect hiemee te maken hebben wens ik vandaag en ALLE dagen daarna veel liefde, kracht en sterkte toe. Laat de stilte van toen en van vandaag bij de herdenking er een zijn waarin en waarmee ALLES gezegd kan worden aan saamhorigheid. Niet een 'wie zwijgt stemt toe'. De waarheid komt ieder toe, en komt ook ons land toe. Erkenning is een goede, zo niet beste manier rouw minder rauw te maken!
MJ
