Goedemorgen,
Oei, oei, oei…het onderwerp wat oh zo belangrijk is in ieders leven.
“VERTROUWEN”!
Hoe diep gaat zoiets ? Hoe kwetsbaar kan het zijn? Wanneer geef en ontvang je het…?
Door de jaren heen wordt je bewuster en leer je wat het werkelijk betekent.
De afgelopen tijd heb je vertrouwen gegeven, ontvangen en misschien weer teruggenomen. Heel logisch, want geen enkel leven verloopt zonder horten of stoten.
Er wordt (voor)gelogen, dingen verzwegen en er worden antwoorden gegeven, zonder dat men een blad voor de mond neemt, zonder enige nuance.
Het maakt je kwetsbaarder en gevoeliger, waardoor je de neiging hebt om af te remmen, bepaalde signalen te ontwijken.
Iemand dichterbij laten komen doe je sowieso niet zomaar even. Het gaat gepaard met een goed gevoel, door eerlijk te zijn, elkaar ruimte te geven om vertrouwen te laten groeien en op hetzelfde level te communiceren.
De basis die nodig is om het geloof en de loyaliteit in en naar elkaar toe, dat je hebt opgebouwd te kunnen vertrouwen, wanneer een binding onder druk komt te staan en waarop je bijv. bij miscommunicatie op terug kunt vallen.
Neemt echter niet weg dat de verrassing groot kan zijn, als er iets gebeurd is waardoor een binding op het spel kan komen te staan.
Het hangt dan van beiden partijen af hoe daarmee wordt omgegaan en of de benodigde ruimte gecreëerd kan worden of gecreëerd wordt voor het respijt.
Respijt ontstaat, wanneer beiden inzien hoe waardevol deze binding en de totstandkoming is en blijft, daar waar het gevoel altijd beantwoord wordt met een eerlijke reactie vanuit puurheid.
Dit diepe vertrouwen is er niet zomaar, het duurt enige tijd, om de basis te vormen voor een “vertrouwensband” die zo diep gaat.
Vertrouwen…een bijzonder gevoel waar je gehoor aan kan geven, waarbij je kunt bouwen op je intuïtie, de tijd behoort te nemen en het geduld op te brengen, om deze binding te laten ontwikkelen.
Vertrouwen…een bijzonder gevoel toch…?
Groetjes, Mitch Peters
