Middelbare leeftijd man - Vergeten leed
Als ik me niet vergis, onze geweldige gregoriaanse agenda klopt, mijn kijklenzen me niet bedriegen, en het chemische kwik onbevooroordeeld naar boven blijft spuiten, weet ik het zeker; het mooie, derhalve warme weer blijft komen! Ons normaliter o zo koude kikkerlandje veranderd zowaar in een Sinai woestijn avant la lettre. De mussen vallen van het dak, en dus, na al dat sneeuw ruimen, ben ik nu genoodzaakt om mussen te ruimen! Ooh zomerse dagen, ooh koperen ploert, wat gaat ge ons eenvoudige stervelingen brengen? Zonnevlokjes? Gezegende zonnige vurige vlezige vlokjes?Â
Schaars geklede vrouwspersonen, zwetende maar vrolijke koppen, en desondanks de “Piet- krediet- crises” volle, overvolle terrassen. In dat, wat Breda heet. Maar vast ook elders. Er moet gezopen worden, er moet gevreten worden! Le croque-monsieur, n’est pas de l’air!
Cabriolet? Nope
Kalend? Nope
Lacoste? Nope
Korte broek èn kniekousen? Nope.
Het valt nog mee.....