Een vrouw om nooit meer te vergeten

25 juni 2009 , het is een datum die bij veel mensen in het geheugen gegrift staat.

De dag waarop een warme, lieve vrouw het leven liet.

Een vrouw die zich jarenlang ingezet had om het leven van anderen mooi te maken.

Om kinderen een mooie wens te schenken.

Ze was de meter van Make a Wish .

Zieke kindjes hun oogjes laten stralen was haar geluk.

Ze schonk zelfs de opbrengst van haar single dromen van het leven aan deze organisatie.

Deze vrouw had zelf nog veel dromen, dromen die niemand nog vervulde.

Deze vrouw was zelf ziek, emotioneel zo ziek dat niemand haar daad nog kon tegenhouden.

Een triestige daad, die een einde maakte aan dit jonge leven.

Ze was compleet kapot

Kapot van verdriet

Kapot van geleden leed

Kapot van liefdesverdriet

Deze vrouw die ik zelf ooit in mijn armen hield.

Ik heb het nooit geweten

Hoe erg ze leed

Ik had er al jaren geen contact meer mee

Toen ze haar wanhoopsdaad deed.

Haar dood schokte me die dag

Ze was al enkele maanden kapot door onmacht

Het afscheid was niet fijn

Afscheid van een vrouw, zelf zo breekbaar als porselein .

Ken je dat gevoel?

Een sterke vrouw, in een zorgeloze wereld

Meisjes aan de macht

Ze schreeuwde het vaak

In volle pracht

Wie denk jij wel dat je bent ?

Ze was geen slaaf van de maatschappij

We liepen zo graag samen, zij aan zij.

We hebben zelfs samen in de regen gedanst

Misschien gek

Maar als jij dat wil …

Daarvoor dienen vriendinnen

Waar jij gaat …

Je had een mooi portfolio

Vraag me niet waarom

Alles wat je aanraakte veranderde in goud

Toch had je soms je twijfels

Moet het in dieprood

Of toch beter in blauw ?

Wat maakte het uit?

Je werd heftig verliefd, liefde met de grote L

Je werd niet verliefd op Suzanne

Maar op Marianne

Samen met Ella Louise in huis redden jullie het wel

Plots werd Mariannes liefde kikkerkoel

Jij ging er onderdoor

Je kreeg een ellendig gevoel

Je belandde onder zachte hypnose

Diep in mij zeg ik nog vaak

Ik was zo graag bij jou gebleven

Ode aan Yasmine die gestorven is van verdriet …