Het zorgde ooit voor het ontslag van de minister van justitie , Stefaan Declerck.
Ik heb het over het Dutroux-schandaal .
We herinneren ons allemaal nog de grandioze blunders binnen dit dossier. De rijkswacht was eerder binnen geweest in het huis van Dutroux in Marcinelle, maar de gruwelkelder trok blijkbaar niet voldoende de aandacht om de latere gijzeling en verkrachtingen van een aantal meisjes te voorkomen.
Om dan nog te zwijgen over de ontsnapping van Marc Dutroux, een gebeuren dat toch compleet voorkomen had kunnen worden!!!
Bij de overdracht van een gevaarlijk crimineel zou men toch voldoende maatregelen moeten nemen?
Gelukkig kan de boswachter die toen ingreep het nog allemaal navertellen.
Het kost soms de kop van een minister .
En samen met de uitdiensttreding van een minister ook nog eens het ontslag van diens talrijke medewerkers, vooral de rechterhand, meestal een secretaresse die thuis een aantal kindermondjes te vullen heeft.
Moeten ministers opdraaien voor de blunders van het rechtssysteem?
Moeten ministers opdraaien voor de fouten van de rechters?
Moeten ministers opdraaien voor gestuntel van de plaatselijke politie?
Nee, zegt Caroline.
Caroline is de mama van een kindje wiens verkrachter nooit veroordeeld werd .
De reden waarom deze dader nooit veroordeeld werd, is omdat het kleutertje de correcte benamingen van de seksspeeltjes niet kon benoemen. Het kende de kleurtjes van de speeltjes en het kon perfect uitleggen op welk keukengereedschap de zwarte dildo leek.
Caroline zit in zak en as.
De verkrachter van haar kind is nooit voor de raadkamer verschenen voor deze zware feiten .
De artsen, psychologe en andere hulpverleners van het kind zijn nooit verhoord .
Haar zoontje mocht omwille van de leeftijd maar één keertje getuigen. De wet zegt namelijk dat alle details na dat ene videoverhoor van het kind op tafel moeten liggen. Een onmogelijke taak voor een klein kind dat vaak een bundeltje zenuwen is binnen deze korte tijd van het verhoor.
‘Zal die politieman mij niet uitlachen om wat papa met mijn poep gedaan heeft?’ was de vraag van het kind aan de therapeute die het verhoor mocht ondersteunen.
Toen het jongetje doorhad dat de politieagent heel kindvriendelijk omgaat met slachtoffers, was het verhoor al voorbij.
Het kind keek enorm uit naar het tweede verhoor, maar deze kans kwam er niet. Deze kans zal er ook nooit komen, tenzij de minister van justitie snel de wet verandert .
Caroline weende enorm toen ze de reden van seponering van deze zware feiten te horen kreeg.
‘Moet ik nu klacht indienen tegen de minister van onderwijs?’ vroeg ze haar therapeute?
Iets ondernemen tegen een vrouw die hier niks mee te maken heeft, enkel en alleen maar om de aandacht te vestigen op deze schrijnende wetgeving?
Moet ik gerechtelijke stappen ondernemen omdat de minister van onderwijs nog geen wetsvoorstel indiende dat reeds op de kleuterschool moet gestart worden met seksuele voorlichting ?
Caroline kreeg intussen de rekening gepresenteerd.
Caroline is veroordeeld voor lasterlijke aangifte kinderverkrachting .
Bovendien mag zij de komende jaren geen lasterlijke aangifte meer doen.
Zij mag ook geen laster en eerroof meer plegen.
Caroline praat hierover dus niet met een rechter.
Caroline praat hierover niet met een politieagent.
Anders zou zij opnieuw veroordeeld kunnen worden.
Caroline praat hierover enkel achter gesloten deuren, in een praatgroep, met lotgenoten .
Want ze zijn er in grote aantallen, onschuldige vrouwen die de wet volgden.
Vrouwen die niet voor schuldig verzuim wilden veroordeeld worden wanneer een dader van kinderverkrachting in de gevangenis beland. Het zijn vaak alleenstaande mama’s, die onschuldig veroordeeld worden op basis van een leugenachtig pleidooi.
Een kort pleidooi, gepleit door een dure advocaat die het allemaal beter kan uitleggen dan de procureur des Konings die duidelijk aangeeft dat deze mama's niet meer deden dan het volgen van de wet.
Inmiddels zijn we enkele jaren later.
Het jongetje zag intussen nog vele nieuwe keukengereedschappen, in alle kleurtjes van de regenboog. In de weekends bij papa. Bij papa die niet eens een ei kan koken.
Caroline leert haar zoontje momenteel wel koken en bakken. In de hoop dat haar kind later kok zal worden en geen vertegenwoordiger die in huiskamers van alleenstaande dames allerlei kleurrijke seksspeeltjes zal gaan demonstreren.
Mieke Van Liefde
Auteur en Blogger over Destructieve Relaties
Mieke Van Liefde
Auteur en Blogger over Destructieve Relaties
Auteur en Blogger over Destructieve Relaties
Vraagt auteur Mieke Van Liefdevraag:
Moeten ministers opdraaien voor blunders van het rechtssysteem?
miekevanliefde@outlook.beDank voor uw reactie die anoniem kan opgenomen worden in een boek .
Heb jij pijn of verdriet? Heb je nood aan een luisterend oor?
Zoek je hulp? Wil je advies en inzicht? Zoek je een leuk team om lief en leed mee te delen? Of wil je mij gewoon volgen?
Meld je dan hier gratis aan:
