je hoort wel eens vaker dat iemand met autisme een sterkere band heeft met een dier of zijn/haar huisdier dan mensen om hem/haar heen. Maar waarom is dat zo? 

persoonlijk vind ik dieren erg rustgevend.

Ze laten je duidelijk merken wat ze willen (mits je hun gebarentaal begrijpt) en zullen je ook nooit afkeuren op wie jij bent of wat je zegt. Dieren accepteren je zoals je bent, zolang je maar goed voor ze zorgt! Ze kunnen ook aanvoelen of je wel of niet goed in je vel zit, en vaak helpen ze je om er weer bovenop te komen! 

Maar wat maakt nou dat ik het fijner vind bij dieren dan bij mensen?

Mensen van tegenwoordig hebben vaak vrij hoge verwachtingen van anderen, vooral van naasten mensen. Dit is omdat ze graag zien dat het goed gaat met de ander, wat helaas niet altijd zo overkomt. Dieren hebben deze verwachtingen niet, en zullen je ook nooit afkeuren als je iets niet zo goed hebt gedaan. Daarnaast speelt houding een grote rol. Hoe moet ik mij nu gedragen? Is iets wat veel in mijn hoofd popt als ik ergens ben.. mensen verwachten vaak dat ik leuk en gezellig met de rest mee kan doen, maar dat kost enorm veel moeite en energie. Maar bij dieren heb ik dit gevoel niet! Ik kom tot rust en voel mij geaccepteerd. Ik kan zo gek doen als ik wil, en de dieren vinden het juist alleen maar leuk! Geen vooroordelen, geen verwachtingen of rare blikken. Gewoon rust en acceptatie. 

Loading full article...