Met deze leeftijd (hoe oud ben ik hier ongeveer?) was ik al gek op dieren. Mijn Hammie en ik waren onafscheidelijk. Ik heb hem jaren en jaren gehad. Altijd mee gespeeld, huizen en glijbanen van lego voor hem gebouwd, altijd mee naar school op dierendag. Geen kindertijd denkbaar, zonder mijn Hammie.

Tuurlijk, hij was wel eens ziek of niet lekker, dat weet ik nog wel. Een enkele keer was er een ongelukje gebeurd, dan moest hij eventjes onder een dekentje uitrusten. Denk aan een open kooitje en een kat, een keertje per ongeluk op de tocht gestaan.. en misschien een keertje per ongeluk ergens gelopen waar mijn broer juist wilde gaan zitten.. .

Terwijl ik huppelend naar school ging, kocht mijn moeder gewoon een nieuwe Hammie. Ik had niets in de gaten. Dat hij wat van kleur was veranderd, och, dat was vast van de schrik geweest.. :)

Loading full article...