Mijn kitten is te groot voor zijn skelet! Huh...wat?
Micky zit in een te groot jasje dus, of omhulsel net zoals je het noemen wilt…
Micky zit in een te groot jasje dus, of omhulsel net zoals je het noemen wilt…
Arme kleine Micky, nog zo klein en al zoveel pijn gehad blijkbaar. Bijna iedere keer na het poepen had meneer een vieze kont en mocht ik die schoonmaken. Niet mijn favoriete hobby, kan ik je vertellen. Gelukkig liet Micky het toe en hield haar kont en staart omhoog, zodat ik er goed bij kon.
Micky is nu bijna 8 maandjes en al een maand of 2 had ik het idee, dat er iets met hem aan de hand was. Niet meer zoveel spelen en ravotten. 6 maanden, waar hebben we het over! Die hoort toch nog als een gek door het huis te racen? Al vanaf dat hij bij mij is, is hij vocabulaire goed aanwezig. Gezellig hoor, zo’n kitten met zijn speciale eigen geluiden op verschillende toonhoogtes. Het geluid verstomde…en mijn zorgen groeiden.
Toch maar eens naar de dierenarts om raad. Zo gezegd, zo gedaan en daar stonden ze ook voor een raadsel. Röntgenfoto’s maken was een optie, om te kijken of er iets van een soort of verlamming zou zijn bij zijn staart of achterste ruggenwervels. ‘Ja, dat is goed, kan Micky dan ook gelijk gecastreerd worden,’ vroeg ik. Het asiel zit tenslotte vol met katten, dus Micky mag niet even van kattenbil van mij. Dit kon tegelijkertijd en zo bracht ik twee dagen later Micky weer naar de dierenarts en moest ik hem achterlaten in zijn mandje. Gelukkig blèrde hij niet zo hard als mijn Snoopy, die jaren geleden daar moest blijven voor sterilisatie.
