Mijn leven van alledag in Frankrijk, 05.12.2016
Voor altijd een magische datum, maar zo anders nu dan, pak 'm beet 40 jaar geleden...... Toen klopte mijn hartje vol verwachting, terwijl we met z'n allen bij mijn opa en oma op de bank zaten te wachten op die ene roffel op het raam! We mochten vooral niet meer naar de gang, naar de toilet of oma helpen....nee we moesten braaf liedjes zingen in de woonkamer voor de platenspeler .... met mama, papa, mijn zusje die 9 jaar jonger is, mijn allerliefste tante, mijn neefjes, opa en oma, maar zonder mijn oom. En nee, we hebben ons nooit afgevraagd waar hij dan was. Hij was eigenlijk altijd op toilet als zwarte piet kwam strooien! Had ie het net weer gemist! Hahahahahha..... En dan dus die roffel en het strooien en....... heeft ie pakjes afgeleverd?? In de gang was het een gekkenhuis, alsof er voor een weeshuis was afgeleverd in plaats van voor vier kinderen en 6 volwassenen. Veel marsepein en chocola en altijd die mooie cadeau's die je zo graag wilde hebben. Maar wat waren we blij met dat ene mooie boek van Pinkeltje, de Tweeling of de Kameleon. Of mooie handschoenen, een sjaal en mijn moeder en mijn tante met een prachtige ochtendjas. Geen dure computerspelen, geen gekkigheden. Waarschijnlijk was het duurste cadeau 25 gulden, maar wat waren we er blij mee! Die tijd staat voor altijd in mijn herinnering gegrifd en is door niets of niemand meer uit te wissen. Dank u wel Sinterklaas en Zwarte piet voor deze prachtige tijden!
