De laatste weken al een beetje in de lappenmand. Mijn schouder, arm en heupgewricht wil niet echt meer wat ik wel zou willen....dus ik kan helaas minder reageren op berichtjes van mensen dan ik zou willen. Wil wel proberen iedere dag mijn stukje te blijven schrijven. En....vrijdagmiddag een afspraak bij de chiropraktor en daarna gaat het vast stukken beter, maar mag ik daarna natuurlijk niet teveel stil zitten achter dat beeldscherm! Nee, daarna moet ik in beweging blijven. Met drie honden heb ik daar niet al te veel moeite mee! ;) Na een ongelooflijk drukke novembermaand, lijkt het of de handel is dood gevallen momenteel. Lastig is dat maar goed, zo kunnen we ons wel mooi voorbereiden op de kerstperiode of eigenlijk moet ik zeggen vakantieperiode omdat wij aan een doorgaande weg meestal wel leuke handel meepikken zodra mensen en masse en route gaan richting opa's, oma's en andere familieleden. Morgen wordt dus dag van de kerststukjes, kransen en andere versieringen maken. Hopelijk gaat dat met mijn zere arm lukken, maar ik doe rustig aan. Tijd van kerst is na Sinttijd altijd meer devoot, hele andere sfeer, maar ook zo gezellig. Voor ons lag er ook in vroegere tijden altijd al een cadeautje ook onder de kerstboom, zelfs na een uitgebreide Sinterklaas. Leuk en spannend was ook dat maar op een compleet andere manier dan begin december, want het cadeautje lag er vaak al even voor kerstavond en elke keer als je dan naar de boom keek bedacht je je natuurlijk stiekem wat er wel niet in zou kunnen zitten. Wat had je niet gekregen met Sint, wat er wel op je verlanglijstje had gestaan? En had Sint jouw briefje wel door gegeven aan de kerstman? 

Een traditie, toen ik echt jong was, was dat ik met mijn vader naar de nachtmis ging om 22.00 uur omdat 24.00 uur voor mijn leeftijd wel een beetje al te gortig was en zeker omdat moederlief thuis op ons wachtte. Wanneer we dan thuiskwamen had mijn  moeder (die thuis bleef ivm mijn 9 jaar jongere zusje) een heerlijke hors d'oeuvre of iets anders lekkers gemaakt en gingen we lekker aan de lage tafel op onze knieën of met bord op schoot (wat we normaliter nooit deden!) zitten smikkelen..... als toetje een warme beter anijsmelk, wat overigens vaker een lekkernij was als we laat thuis kwamen van bijvoorbeeld familie- of vriendenbezoek. En waar ik nu soms nog naar kan verlangen, zoals bijvoorbeeld van de week. Het lijkt alsof wanneer je ouder wordt je herinneringen ook veranderen, zoeter worden. Helaas heb ik hier in Frankrijk geen anijsblokjes dus die moeten absoluut deze kant opkomen als er een volgend pakketje wordt opgestuurd door mijn ouders.....

Overigens ben ik jullie nog iets schuldig van afgelopen weekend.....de kerstmarkt bij ons in de buurt. Helaas is het een beetje uitgelopen op een deceptie want de leuke kraampjes zoals hierboven op de foto hadden plaats gemaakt voor grote partytenten op het marktplein. Gelukkig was er wel overheerlijke vin chaud en echte galettes breton met jambon et emmenthaler....anders had ik me echt bedonderd gevoeld. Al met al niet meer zoals enkele jaren geleden en zoals ik me had voorgesteld, maar desondanks toch een leuk uitstapje op de zondag!

Loading full article...