Mijn leven van alledag in Frankrijk 28.11.2016
Zo het weekend is weer voorbij....de laatste tijd vliegt de tijd. Het lijkt wel alsof je leven naarmate je ouder wordt, ook steeds sneller voorbij gaat. Ik kan me herinneren dat vroeger toen ik kind was, een jaar ongelooflijk lang duurde...je had Sinterklaas, Kerst dan mijn verjaardag in januari er vlak achteraan en dan moest ik toch 11 maanden lang wachten op weer een feestje! Dat duurde in mijn beleving echt een mensenleven lang. Daarentegen nu ik de vijftig net gepasseerd ben, dus spreekwoordelijk en waarschijnlijk toch ook figuurlijk, over de helft ben, vliegt de tijd werkelijk in een moordend tempo, dus zo ook ons vrije weekend!


Afgelopen zondag was het de dag van de eerste adventkaars en ik kan me nog zo goed herinneren hoe dat vroeger bij ons op school ging. De eerste maandag in adventtijd, alsof ik er nog bij sta te kijken. In mijn herinnering zo dichtbij, maar in werkelijkheid al veertig jaar geleden...... We zongen dan ook een liedje van "het is weer advent, het is weer zover, kijk hoe het eerste kaarsje brandt, een vuurtje dat loopt, dat maakt ons bekend; licht zal er komen, licht in het land". Zo jong en onbezorgd..... denk er met weemoed en nostalgie aan terug.
Maar hier afgelopen weekend nog niets van sint en kerst in huis, nee opruimen moesten we zodat we het volgende week gezellig in kerstsfeer kunnen brengen, ons huis, onze bar en ons restaurant! De halve dag is mijn man bezig geweest in onze enorme garage van bijna 100m2, maar het resultaat mag er zijn. Knap werk en alles eindelijk na vijf jaar, netjes op zijn plaats. Alle oude rotzooi is inmiddels weg en onze voorraad staat nu netjes in de schappen. Het heeft even geduurd, maar dan heb je ook wat! Daarna hebben we heerlijk samen gekokkereld. We hadden als proef voor kerst in ons restaurant hertenbiefstukjes besteld bij onze leverancier en die hebben we dus geproefd, met spruitjes met appel, kaneel, komijn en gebakken uien en frietjes. Het was werkelijk een feestmaaltje, dus wij hebben zaterdag ook definitief besloten om zelf met kerst nergens anders te gaan eten, maar gewoon lekker aan onze eigen eettafel met de houtkachel aan en onze drie honden aan onze voeten. En komende weekend gaan we ons richten op de kerstversiering, omdat in het gedeelte van Frankrijk waar wij wonen, Sinterklaas nog nooit is gezien. Wel in de Alsace, maar hier dus niet. En dat betekent voor mij dat ik ook niet meer hoef te wachten totdat de Goed Heiligman is vertrokken richting Spanje, maar dat we best zaterdag de kerstman al kunnen verwelkomen.
Leuk!
Oh wat hebben jullie heerlijk gegeten. Groot gelijk, lekker je voeten onder jullie eigen tafel steken. Honden als voetenwarmers erbij en heerlijk genieten van elkaar.