Mijn lieve kleine (autistische) zoon, cadeau gidsen van de Sint

Tja wat is autisme nou eigenlijk? Goede vraag want ik weet zelf het verschil niet eens tussen gewone kinderen en kinderen met autisme. Ik weet wel dat ik bijvoorbeeld niet een dag of wat van te voren iets moet aankondigen bij zoonlief want geheid dat hij er net zo lang mee zit totdat het beloofde ding daar is. Dat zag ik aan het logeren bij opa en oma. Dagen heb ik af moeten tellen voor hij uiteindelijk naar opa en oma kon en dat alleen maar omdat ik te vroeg van te voren heb verteld dat we bij opa en oma zouden gaan slapen. Nou ik heb mij dus voorgenomen om dat in het vervolg anders te doen. Dus wanneer er iets spannend, leuks, of bijzonders aan zit te komen vertel ik het de avond van te voren of hooguit 2 dagen van te voren. Dat is te overzien. Hoewel 2 dagen van te voren al erg onoverzichtelijk wordt.

Vroeger, toen zoonlief net leerde wat scheuren was en wat boekjes waren, heeft hij menig boekje gescheurd en verscheurd. Dan was ik even bezig en zoonlief zat zoet te spelen. ZAT! wan ineen hoorde ik krrrrr en ja hoor er was weer een bladzijde uit een boek. Dat gebeurd 1, 2 of 3 keer en dan liggen alle boekjes met dunne bladzijdes hoog, ver buiten het bereik van ze handjes van een lieve kleine dreumes. Soms verdwaalde er een boekje en dan was het weer raak. De ene keer een kleine scheer soms een grote.  Wanneer we dan ergens anders waren scande mijn ogen of er mogelijk spullen lagen die stuk gescheurd konden worden. Zo ja was het kijken wat het was en mocht het niet stuk, dan ging dat spul op een veilige plek. Zonder echt duidelijk te vragen.