Mijn moestuin
Ik was de koning te rijk en apetrots na het ondertekenen van de koopakte. Ons huis had een tuin. Niet zomaar een tuin, maar achter een heggetje een heuse moestuin. Tenminste, de vorige bewoner had hier zijn sla en worteltjes geteeld en er stond nog een perzikboompje en er waren wat bessenstruiken.
Mijn eerste werk was het aanleggen van enkele paadjes in de woestenij, om ook zonder moddervoetjes een rondgang langs de verschillende gewassen te kunnen maken. Vlak voor de bessenstruiken legde ik een klein pleintje aan, zodat we met een drankje heerlijk in onze eigen fruithoek konden zitten.
Vervolgens ging ik aan het werk. Allereerst werden uiteraard enkele aardbeienplanten gezet en probeerde ik simpele gewassen te zaaien. Radijsjes, sla, worteltjes, dat soort werk. Elke dag ging ik kijken of er al iets boven de grond kwam piepen. Dat gebeurde, maar vreemd genoeg niet precies op de plek waar ik gezaaid had. Het werd me al snel duidelijk dat er iets niet in de haak was. Onkruid! Vlak naast het zaaigoed was het wel heel moeilijk om dat weg te schoffelen dus nam ik een pincet ter hand om de ongenode gasten met een boogje naar de composthoop te laten vliegen. Want, die was er dus ook. Heerlijk om uiteindelijk de eerste oogst ook werkelijk te plukken en te eten!
In het volgende jaar pakte ik de zaken wat groter aan, er viel met een behoorlijke moestuin heel wat guldens of euro’s te besparen. Behalve radijsjes en sla zaaide ik tuinbonen en peultjes. In een ander zaaibed had ik wat koolsoorten gezaaid, witte kool, rode kool en bloemkool. Dat viel wat tegen, er bleken allerlei hinderlijke beestjes vóór mij aan tafel te zijn gegaan.
blauwe bessen en een appelboompje:)