Mijn poepramp op een Canadees toilet (Een menselijk verhaal)
Opeens moest ik denken aan een blunder van 25 jaar geleden. December, Ontario en het was -30 buiten met een gevoelstemperatuur van -60.
Dag 2 op bezoek bij een vriendin in Canada en op bezoek bij haar Indische schoonouders in een bizar kelderappartement in een kast van een huis.
Zeer vriendelijke, beschaafde, intelligente nette mensen. Het weer werd zo slecht dat we bleven slapen, plek zat!
De volgende ochtend was ik bij het krieken van de dag wakker en de peristaltische beweging van mijn darm joeg me de badkamer in alwaar een echte Amerikaanse plee (zo eentje waar je echt je goudvis uren in kunt bewaren of een rotjochie koppie onder kunt duwen) lachte mij smiechterig tegemoet. Het is dus net alsof je op een flinke emmer vol water zit. Ik poepte met verwarde darmen de grootste drol van mijn leven, een plons water dat opspatte tegen mijn billen zei me dat de drol los was en na met een beschaafd stukje papier te hebben afgeveegd trok ik door.
De plee brulde, voegde water toe maar daar schrok ik niet van want dat deed het monster de dag ervoor ook. Langzaam kwam een soort draaikolk in het water die het begin inluidde van een spectaculaire verdwijntruc van water, pies en poep. Maar ditmaal nog even niet, de draaikolk zette niet door.
Toen heb je vast niet zo erg gelachen...
En dan nog die laatste opmerking met die kleine lettertjes...... haha Voor dit verhaal bijpassende foto vind je niet gauw, denk ik )))