12 november 2021
Nee, het is niet goed.
De uitslag is binnen. Het gaat een grote operatie worden. Mijn eierstokken en het interne vetschort worden verwijderd. De scan toonde nog wat kleine plekjes in de buik. In eerste instantie waren die plekjes te klein om aan te prikken. Later zou blijken dat het nemen van de punctie toch lukte. Tijdens de operatie wordt weefsel onderzocht en nadien ook. De kans bestaat dat ik nadien chemotherapie krijg. Dat is afwachten. Stap voor stap maar. Eerst gesprekken met de arts, anesthesist en verpleegkundige. Het is wat het is.

Geen strijd
Van de week kreeg ik diverse privé berichten. Met de vraag hoe het met mij gaat en meer. Eén dame wenste mij succes met deze reis. En verrek dacht ik, dat is het. Geen strijd maar een reis, met eindbestemming onbekend. Iedere mededeling, onderzoek en behandeling is een station met diverse wissels. Welke kant het opgaat, dat hangt af van diverse factoren.

Zoals ik er nu in sta?
Na het verdriet omdat de diagnose toch kanker was, gelaten. Het is gewoon niet anders. Ontkennen heeft geen zin, maar gewoon doorgaan wel. En dat doe ik dus ook. Ik schrijf, kook, en wandel.

Telefoon
Van de week was ik mijn dagelijkse wandeling aan het maken met manlief en de telefoon ging. Gelukkig liepen we in het bos dus ik kon leunen tegen een boom. Het ErasmusMc met de uitnodiging om mij maandag te melden. Die dag krijg ik nog diverse onderzoeken en gesprekken en wordt mijn reisschema geschetst. Dinsdag is er overleg met diverse artsen en andere medici. Die maken mijn reisschema definitief. En woensdag hoor ik mijn reisschema.

Stap voor stap - perron voor perron.
Het is wat het is.

Loading full article...

6 comments
Verdrietig en tegelijkertijd zo 'n moedige vrouw ben je! Trots op jou hoe je je erdoor heen slaat.
Wat een mooie uitdrukking. Perron voor perron. You go Girl!
Sterkte. Ik vind het knap dat je er zo nuchter over kunt schrijven,
Voordat ik begon met het schrijven heb ik het in mijn hoofd al 5x geschreven en hergeschreven.