Sinds kleins af aan ben ik al gefascineerd door mijn roots. 
Als dochter van een Indo vader en een Belanda moeder ben ik een dus een halfbloedje. 

Ik ben op gegroeid met twee culturen, de Nederlandse en de Indonesische cultuur.


Met een strenge en rechtvaardige vader en een lieve zorgzame maar ook toch strenge moeder heb ik een goede opvoeding en een fijne jeugd gehad. Mijn moeder komt uit een klein christelijk gezin, mijn vader komt uit een groot katholiek gezin, hij was de oudste.  De banden met mijn vaders kant van de familie zijn niet altijd optimaal geweest en sinds dat mijn ouders zijn gescheiden is de band jammer genoeg helemaal kapot gegaan. Een aantal jaar geleden is mijn oom (de broer van mijn vader) begonnen met informatie verzamelen over onze familie, dit om een stamboom te maken.Dit heeft er voor gezorgd dat mijn fascinatie nog groter werd. Ik werd steeds nieuwsgieriger naar mijn roots, mijn overgroot ouders, ik wilde steeds meer weten en verloor mijzelf er compleet in.  (Ik heb deze stamboom overigens nooit gezien. En enig contact wordt niet geaccepteerd.)


 Ik heb het een tijdje los kunnen laten maar nu met mijn opleiding moesten wij laatst een genogram (is een stamboom met meerdere persoonlijke gegevens. Het is een kaart met drie of vier generaties en hun onderlinge relaties: de voorgaande generatie(schoon-)ouders, de generatie waartoe de bewoner behoort met de broers en zusters en eventueel zwagers en schoonzussen.) maken en begon het weer te knagen.
Nu ben ik langzaamaan weer gaan zoeken naar meer informatie.

Loading full article...