Mijn wraak zal zoet zijn!
Bij het opruimen van mijn man zijn kantoor, kwam ik een memo recorder tegen. Deze spoelde ik terug naar het begin en zette het ding aan......Je raadt nooit wat ik hierop hoorde…..
Het verzwegen geheim op deze memorecorder….
Dit is het verhaal van:
Dhr. G de Vries en Mevr. T de Vries.
Overspel.
Ik heb het maar moeilijk met mijn man, ik houd namelijk niet zo van sex. Mijn man wel, die lust er wel pap van. Maar voor mij hoeft het allemaal niet meer zo.
Een vriendin kwam mij op een avond vertellen dat ze Gerard in een stad verderop gezien had met een vrouw, en dat ze nogal intiem met elkaar omgingen.
Ik wilde er eerst niets van geloven, zoiets zou mijn man toch niet doen?
Maar toen ik er door meerdere mensen uit het dorp er herhaaldelijk op werd gewezen, kon ik het niet langer negeren.
Mijn man gaat vreemd!
En zoals ik nu begrijp uit de verhalen, niet één keer maar wel meerdere keren.
Een enorme woede overviel mij en boos sprak ik mijn man erop aan. Ik besloot zelf op zoek naar aanwijzingen te gaan.
Gerard bleef echter in alle toonaarden ontkennen, maar het bewijs was daar. Want waarom zou ik mijn vriendin niet geloven? Gerard gedroeg zich de laatste tijd toch al vreemd.
Ongeluk.
Het was inmiddels winter geworden en Gerard moest een container voor zijn werk naar Maastricht brengen. Het was die ochtend noodweer, een dik pak sneeuw op de weg en spek glad. Gerard ging rustig op weg en reed langzaam net als het andere verkeer op de weg. Bij een brug ging het fout, er kwam een tegenligger aan, ook een vrachtwagen, de chauffeur kon zijn wagen niet houden bij het afdalen van de brug en veroorzaakte een frontale botsing met Gerard.
Gerard was op slag dood.
Het verdriet.
Gerard zou een paar dagen weg zijn, maar normaal gezien belde mij hij wel iedere dag even op. Nu hoorde ik niks en begon me langzamerhand zorgen te maken. ’s Avonds laat ging de deurbel. TRRRINNNNGGGG. Ik schrok me een hoedje, want wie belde er nu nog zo laat op de avond aan?
Ik schrok zo dusdanig dat ik met knikkende knieën naar de deur liep, ik trok wit weg toen ik daar twee agenten op de stoep zag staan. 'Mogen we even binnen komen mevr. de Vries?' Met een bibber stem zei ik; ‘Ja hoor, volgt u mij maar.’
De agenten liepen bedrukt achter mij aan naar binnen. Aan hun gezichten kon ik zien dat ze geen goed nieuws kwamen brengen en ik ging er bij zitten. De agenten bleven staan.
‘Waar komt u voor?’ vroeg ik.
Wij komen u vertellen dat uw man een ernstig ongeluk heeft gehad met zijn vrachtwagen en helaas hierdoor op slag dood was.
De begrafenis.
Bij het regelen van de begrafenis kwam er nogal wat bij te kijken. Wat voor kist moest Gerard hebben?
Ik vroeg aan de begrafenis ondernemer wat voor kisten er zoal waren. De begrafenis ondernemer noemde verschillende soorten op en de daarbij behorende prijzen. Ik vroeg hem of het ook goedkoper kon. ‘Het kan wel goedkoper,’ zei de begrafenis ondernemer, ‘maar dan krijgt u een kartonnen doos.’
‘Nou dat gaat wel ver, maar ik kom er nog op terug, wat voor kist ik wil, ok?’
Kantoor opruimen.
Bij het opruimen van mijn man zijn kantoor en op zoek naar adressen om mensen uit te nodigen voor de begrafenis kwam ik een memo recorder tegen. Dit ding maakte mij nieuwsgierig en ik besloot om deze af te luisteren. Ik spoelde hem terug naar het begin en zette het ding aan.
Het volgende kreeg ik te horen:
Oh schatje, wat doe je dat lekker, ga door, ga door…
Ik zou willen dat je altijd bij me was, en mij iedere dag zo lekker kon verwennen. Ohhhhhh hmmmmmm toe dan, toe dan, ga door. Hmmmm… kreunde de vrouw. Zo stond er ongeveer 15 minuten op het bandje, en aan het einde werd er nog gezegd door mijn man; Zo hoor ik je toch nog kreunen als ik met mezelf speel wanneer ik onderweg ben met mijn vrachtwagen.
Ik was enorm geschokt dit te moeten horen van mijn man. Maar ergens had ik nu pas echt een bewijs in handen van zijn vreemdgaan. Alleen kon ik hem er niet meer op aanspreken. Ter plekke besloot ik de begrafenis ondernemer te bellen om te zeggen dat Gerard maar in een kartonnen doos moest worden begraven. Ik was er helemaal klaar mee. Mijn wraak zal zoet zijn!!
Paar maanden later…
Het zat mij toch allemaal niet zo lekker, dat mijn man in een kartonnen doos lag en begon er over te piekeren.
Tenslotte had ik nooit hoeven werken voor mijn geld, en kon ik alles krijgen wat mijn hartje begeerde.
Op een dag ging ik terug naar de begrafenis ondernemer en vroeg of hij Gerard weer kon opgraven om hem toch nog een mooie kist te kunnen geven.
Zo gezegd zo gedaan, en Gerard werd opgegraven.
Toen de doos boven de grond stond, lag er alleen maar een briefje in.
Met hierop geschreven:
Lieve Toos.
Zoals je ziet lig ik niet meer in deze doos.
Ik lig nu in rij vijf,
naast een lekker wijf.
PS. Dit heb ik eens geschreven voor een wedstrijd 'wat staat er op deze gevonden memo recorder?'
© Vlindertje73
