Toen ik vanochtend naar buiten keek,
dacht ik aan iets dat ik graag met jou bespreek.
Ik zag mijn buurt omhult met een dikke laag mist.
Ik dacht aan vroeger; hoe we ons in elkaar hadden vergist.
Daarvoor waren we intens verliefd op elkaar.
Nu denk ik alleen nog aan jou als ik soms naar buiten staar.
Jij noemt nu een ander 'schat',
en ik wou dat ik alles gewoon vergat.
Ooit waren we elkaars zielsgenoten.
Nu zijn we alleen nog maar vreemden, volledig van elkaar verstoten.
Net alsof het zich allemaal in een vorig leven heeft afgespeeld,
of alsof ik me onze liefde heb verbeeld.

Mistige gedachtes