Moederdag, wat doet dat met mij? Het liefst sta ik er niet bij stil en negeer ik de dag zoals vandaag. Maar vandaag doe ik het even anders. Vandaag sta ik er door dit stukje te schrijven er toch even bij stil.


Mijn moeder, die mij niet wilde nadat ik op de wereld kwam. Ze heeft mij toch, na aandringen van mijn vader, mij in het gezin opgenomen. Helaas vol met haat, angst en frustratie. Veel geweld en emotioneel geweld. Vele onmenselijk straffen gehad. Omdat ik een meisje was. Een niet geliefd meisje zoals zij het altijd zei. Ze zei altijd dat ik het niet beter verdiende.

Momenteel heb ik geen contact meer met haar, om mijzelf te beschermen tegen de negatieve vibes van haar. Want hoe zij naar mij was, klopte niet. En wat zij mij nog steeds mee wilde geven, klopte ook niet.

Zij heeft mij geen fijne veilige opvoeding gegeven. Ik ben er ergens ook boos om. Maar toch hou ik van haar. Ik bots steeds tegen die boosheid dat ik niet weet hoe ik met bepaalde situaties in het leven om moet gaan. Dan ben ik boos. 

Loading full article...

wat je meemaakte is voor mij heel herkenbaar, knap dat je er op die manier naar kijkt
Wat goed dat je er zo naar kunt kijken! En Ja, jij mag er ook zijn xx
Haha, dank je wel xx!
Eerlijk en goed omschreven.
Wat heftig zeg! Knap dat je er nu zo in kan staan!

Ikzelf heb geen contact meer met mijn moeder, mijn keuze. Gelukkig heb ik geen moeite met dit soort dagen en kan ik er volledig van genieten met mijn eigen gezin!!!
Dat is fijn dat je ervan kunt genieten:)
Deze is heftig, zo treurig en anderzijds fijn dat je er sterker uitkwam, maar zo horen moeders dus écht niet te zijn !
Nee, als ik ooit zelf moeder wordt, dan weet ik dat dit echt niet kan! Maar moet goed komen hier:)