In een wereld waarin iedereen moet emanciperen en meisjes zelfs dienstplicht krijgen dit jaar, gaan we wel eens aan een paar feiten voorbij. Sommige moeders denken dat alles wel vanzelf komt. Dingen worden aangeleerd via de school. En ja, dat klopt voor een gedeelte, maar de reden dat meisjes nog steeds gaan voor het vriendje dat hen mishandelt en zich minderwaardig vinden ligt in de opvoeding.
Nu hoor ik je denken; wat? Echt niet!
Ik ga een paar simpele antwoorden geven waar het soms fout gaat. En dit is een voorbeeld die ik vaak in de praktijk zie, ook van opvoeders in het onderwijs.
Scenario; jongetje van zes jaar is een meisje aan haar haren aan het trekken en duwt haar. Meisje komt huilend naar de juf toe; hij doet mij pijn, hij trekt aan mijn haren!
De juf zegt; ach dat doen jongetjes altijd, dan vinden ze je leuk.
Het enige dat je het meisje hiermee leert is; jongens duwen je omdat ze je leuk vinden. Het is goed voor een jongen/man om agressiviteit te tonen tegenover vrouwen.
Dit is natuurlijk een van de scenario's die ik zie, maar in dit meisje haar hoofd zal dit altijd bij blijven. Dit is aan de oppervlakte of onderliggend. Het schaadt haar zelfvertrouwen! Dat geldt ook voor moeders die hun zoon in de watten leggen. Alles voor ze doen, onderbroeken opvouwen tot korstjes van boterhammen snijden, omdat ze anders niet willen eten. Later zullen zij dit ook verwachten van een eventuele partner. Dit wordt al 'met de paplepel ingegoten' om het maar even zo te zeggen. En dat geldt ook voor jongens die onzeker worden gemaakt. Er is geen schande voor een jongen om te huilen. Er is geen schande dat ze roze leuk vinden of met poppen spelen. Wat is er mis met een jongetje die mama helpt met koken? Wat is er mis met een jongen die helpt met de was te doen of stofzuigen in huis?
Ik zie het zo vaak dat jongens op zichzelf gaan wonen en het een grote zwijnenstal wordt, ze kunnen niet koken of de meest simpele taken uitvoeren. Ze moeten alles zelf leren als ze op zichzelf gaan wonen. Worden in het diepe gegooid. En is dat eerlijk? Nee!
Meisjes komen dan een stuk makkelijker in het echte leven terecht. Ze kunnen vaak vanuit huis al koken, stofzuigen en andere taken. Financieel hebben meisjes het vaak een stuk moeilijker en dat komt niet alleen doordat de betaling van salaris lager ligt, maar ook omdat vanuit huis ze vaak niet hoeven werken in tegenstelling tot jongens. De realiteit van geld moet worden geleerd. En dat is ook tevens een van de problemen met de nieuwe generatie en schulden maken.
Bij ons in huis worden taken verdeelt. Niet iedereen is overal goed in, maar dat hoeft ook niet. Mijn partner stofzuigt, doet de was en legt onze dochter op bed. Goed voorbeeld, doet volgen.
Ik wil dat mijn kind ook ziet dat papa actief is in haar leven, in het huishouden en haar moeder helpt. En niemand is te moe om ergens mee te helpen, al is het maar iets kleins. Vrouwen verzinnen ook erg graag excuses voor hun partner, waarom hij iets niet doet.
'Hij is moe, hij werkt 40 uur'
Ja, dus? Moeder zijn is een onbetaalde baan 24 uur en 7 dagen per week! Daarnaast, als hij single was geweest had hij ook zijn huishouden moeten doen en dan in zijn eentje. Hij kan dus best wel eens de stofzuiger gebruiken of de kinderen op bed leggen. Vaak werken vrouwen in deze tijd ook, dus is het alleen maar eerlijk.
En dit is maar een voorbeeld van excuses verzinnen en als het huwelijk stuk loopt hoor je vaak; hij begreep mij niet. Hij deed nooit wat in het huishouden. We hadden overal ruzie over...
Dames, sta voor jezelf op! Leer jezelf en je kinderen wat er voor nodig is om een goede relatie te hebben.
Gelijkheid! En ja, dat betekend ook dat je moet leren om de olie bij te vullen van de auto of meehelpen met het schuurtje te verven. En niemand verwacht dat je alles kan, niemand verwacht dat van zijn partner. Maar communicatie is het code woord. Vertel wat je denkt, wat je voelt en vooral wat hij kan doen.
Wees duidelijk en eerlijk.
