Het is 29 december en stil in huis.  Buiten ook trouwens.

Peter heeft lasagne gemaakt die we gezellig tegenover elkaar zittend aan de grote tafel opeten.  Lekker glaasje wijn erbij.  Heerlijk, maar het is wel erg stil zo met z’n tweetjes.  Max kwam vanochtend om 8 uur even snel uit Amersfoort aangewipt.  Hij is zo vroeg omdat hij zijn vuurwerkbestelling kan ophalen.  Als alles is overgeladen in zijn weekendtas, gaat hij alweer terug naar zijn lief.  Nog maar net aan de tijd om ons alvast een gelukkig nieuwjaar te wensen.  „Ik bel jullie nog om 00.00 uur, okay?” „Is goed schatje, veel plezier”.

Isabel hebben we op eerste kerstdag in Dordrecht afgezet voor een kerstdiner. De volgende ochtend heeft ze nog een kerstontbijt en daarna gaat mevrouw door naar Rotterdam voor een High Tea met vriendje en diens ouders.  Ja ja… toe maar!  Eigenlijk zou ze vanavond thuiskomen, maar op het laatst toch besloten nog een nacht te blijven „als jullie het goed vinden.  Wel wat lasagne voor mij bewaren hè”.

Het is kortom, al heel lang stil in huis.

Loading full article...

O, mooi glijdend verhaald, zag het zo voor me en kon haar bijna horen spelen
Een hele mooie bijdrage aan de schrijfuitdaging.
Heel mooi! En heerlijk als de piano weer klinkt!
Dank. Wat zullen we het missen als dit muzikale vogeltje uitvliegt. Hopelijk duurt dat nog een jaar, 2, 3...