Het weer is mooi en we gaan naar zee, naar Parangtritis.  We rijden in zuidelijke richting.  Een betjak is twee verdiepingen hoog beladen met grote zakken.  Daarbovenop zit de eigenaresse van de lading.  De magere Betjakrijder zwoegt om vooruit te komen met zijn zware last.

Onze route is zeer landelijk.  Links en rechts groeien allerhande gewassen, waaronder natuurlijk ook rijst. Ondanks de talrijke rijstvelden, is de rijst productie niet voldoende om de eigen monden te voeden.  Indonesië importeert ook nog veel rijst.  Rechts is een boer met zijn twee karbouwen bezig een nieuw rijstveld aan te leggen.  De dieren zakken  diep weg in de modder.  Verderop langs de weg liggen vele Sapi's met hun lieve gezichten goedmoedig te wezen.  Er stroomt een bruine rivier. Op een een bamboe vlot worden mensen van de ene kant naar de andere kant gevaren.  Nou ja… gevaren…. Vlak ernaast worden een moeder Sapi en haar baby met een propje hooi gewassen. 

Loading full article...