Op middelbare leeftijd wordt je heel erg ziek, maar ook weer beter
(Op de foto zie je mijn onderbroken levenslijn.)
Het was ongeveer in 1983 dat ik voor mijn werk in Duitsland was. Ik werkte bij Addison-Wesley Publishing Group, een Amerikaanse Uitgeverij.
Alhoewel ik er niets te doen had en geen andere toegevoegde
waarde had dan „voor de gezelligheid”, mocht ik mee naar de Frankfurter Buchmesse.
Met het hele team, inclusief collega’s uit Engeland en Amerika gingen we ‛s avonds uit eten. Er was een vrouw aanwezig, geen idee wie het was, waar ze vandaan kwam of wie haar kende, die als hobby „handlezen” had. Nou, dat wou iedereen natuurlijk wel meemaken, dus ze had het er druk mee. Toen ze zo’n beetje iedereen had gehad, dacht ik „ach, la-maar doen”. Heel veel zin had ze er niet meer in, maar ze pakte ook mijn hand, keek en zei:
Loading full article...
Even gegoogled naar levenslijn, want ik wist niet eens waar dat ding zat. Had ik nu maar niet gekeken: mijn levenslijn is krachtig en ononderbroken en loopt door tot voorbij mijn duim. Hopelijk betekent dat niet dat ik 130 of zo zal worden.😱
Ik lees dat we lotgenoten en overlevers zijn.