Station Grapperhaus, maar dan anders...
Mondkapje vergeten
Ze voelde een schok en keek door het raam. De trein was, eerder dan zij had verwacht, in beweging gekomen. Het meisje wist dat zij zonder mondkapje serieus in problemen zou kunnen komen.
Die ochtend was ze na het ontbijt snel het huis uitgegaan. Te snel dus, want in de haast had ze haar mondkapje op de eettafel laten liggen. En nu zat ze al in een rijdende trein. Ze kon alleen maar hopen dat er - net als meestal trouwens - geen controle zou zijn.
Tot het eerste station ging het goed. Er kwam niemand langs. Maar daar kwam wel een man tegenover haar zitten, die haar indringend aankeek. Het zou toch niet…? Ze voelde hoe het zweet haar uit begon te breken.
Als de conducteur langskomt
Zodra de trein weer rijdt, gaat de deur van de coupé open. De conducteur stapt binnen met een wel heel vreemde pet op. Dat is het eerste wat haar opvalt. De zwart-witte uitstraling die hij nu heeft, staat symbool voor deze coronatijd, waarin alles zo anders is geworden.
