My soulmate ~ 2

Nadat ik "alles" had laten bezinken ben ik opnieuw gaan bellen naar mijn ex-schoonzusje. Ze vroeg of ik de volgende dag wilde komen om afscheid te gaan nemen. Ehhh, daar moet ik even over nadenken als je het niet erg wilt, ik ben me rot geschrokken, en je overvalt mij nu enorm!

Ok, bel later even terug dan als je wilt, dan bespreken we het. Is goed. Ik bel je. Nog geen uurtje later kreeg ik een mail van haar met de mededeling dat het gepland stond. Eerst naar haar, wat eten en koffie, en dan naar de begraafplaats waar hij lag opgebaard. Ehhh, ok! Ik was stomverbaasd. En niet dat niet wilde gaan, want dat wilde ik dolgraag! Niets liever dan dat, maar ik moest alles nog laten bezinken. Maar ok, ik heb terug gebeld en gezegd dat ze me kon verwachten.

Ik ben de volgende dag richting Rotterdam gereden en was super zenuwachtig. Ik bedoel, dit was niet echt de leukste ontmoeting ever op deze manier. Ondanks dat wij nooit met elkaar goed op konden schieten toendertijd, voelde ik mij toch op mij gemak bij haar. Ik voelde  ook dat ze met mij te doen had. Dus dat was wel lief van haar. 

Toen vertelde ze mij het volgende. Ze zei eerlijk dat ze niet aan mij had gedacht om mij te mailen of bellen ivm het overlijden. Maar het kwam door 1 van haar dochters. Toen die meiden klein waren, waren ze heel veel bij ons. Ze trokken altijd naar mij toe en ik was dol op ze. En, het waren echt de lievelingsnichtjes van hem.

1 van de meiden woont in Londen, en zij vertelde donderdagochtend aan de telefoon tegen haar moeder dat ze mij moest zien te bereiken, want ze had steeds over hem gedroomd en  hij had gezegd tegen haar dat ik erbij moet zijn!