Met een lucifer in mijn hand kijk ik naar het tafelkleed, waar ik vorige week in de winkel zéker 3 kwartier naar heb staan kijken. Nu kan ik het niet meer.


Het lijkt alsof ik in een slecht tv-programma terecht ben gekomen, een slechte soap die zich maar blijft afspelen in mijn hoofd zonder dat er een einde aan lijkt te komen. Met een botte schaar heb ik een flink gat in het tafelkleed geknipt. Uit woede, want ik ben nog nooit zo boos geweest. Heel mijn toekomst is in duigen gevallen, want jij vond het nodig om je nieuwe verovering mee te nemen naar ONS huis om daar op ONS tafelkleed ik-weet-niet-wat te doen met háár!

Ik sta met het tafelkleed buiten op de mat. De fik erin! Weg ermee!! Dit voelt goed!

Als ik later aan de achtertafel, zonder kleed, een bakje yoghurt zit te eten, besef ik me: dit heeft niet geholpen. Dit voelt helemaal niet goed. Het is over en voorbij. Definitief. Ik wil hier niet meer zijn.

Loading full article...
Cheers
Gift
Boost
Share to Whatsapp Share to Facebook Share to Pinterest Share to Twitter Share to Telegram Share to LinkedIn Share to Reddit Share with Email

Sharquelle
Goed geschreven zeg, de emotie spat er vanaf!
Reply
Chalija
leuk gedaan hoor
Reply
Schorelaar
Ook een leuke bijdrage.
Reply
Dana
Geweldig geschreven. Je poging is grandioos geslaagd, je wraak op het tafelkleed hielp geen zier, omdat het tafelkleed er niets aan kon doen, maar wel heel begrijpelijk.
Reply
Myranda
Thanks voor je reactie. En de yp.
Reply
Ingrid
Heej leuk dat jij ook mee doet! Meteen een goede invulling!
Reply
Hans van Gemert
Ik begrijp heel goed dat je fictieve 'ik' drastische maatregelen neemt.
Goed gedaan, één dingetje: je verhaal is nét te kort, het moeten minimaal 200 woorden zijn. Misschien kun je er nog een paar zinnetjes bij bedenken? (nu 186 woorden)
Reply
Myranda
Aangepast en meteen de spelfouten eruit gehaald
Reply