Nachtritje
Het is laat.
De banden zoemen rustig over het asfalt, maar ik ben allesbehalve rustig. Bij het thuiskomen wachtte een geeltje met 3 woorden: "Het is over". Een donderslag bij heldere hemel. De kasten half leeg, lichten uit, sleutel op de tafel. De favoriete stoel meegenomen, natuurlijk.
Hmm. Leegte. Meer dan dat je zou denken als je ziet hoe vol het huis nog is. Ik begon rustig alles weer terug te hangen en te verplaatsen naar de oude plekjes; alles terug waar het hoort. M'n ogen jeukten; een traan liep over m'n wang.
Ik belde je, maar je nam niet op.
Radio aan.
Loading full article...
Copied the link. Now go ahead and share it.