Nationaal park Chapada Diamantina, Brazilië
Op donderdag arriveren we om 6u ‘s ochtends in Lençóis. We hebben echt geen idee wat het plan nu is. Marcelo, onze Couchsurfing host in Salvador, heeft ons aangeraden om hierheen te gaan voor de mooie natuur. We worden van alle kanten aan onze mouw getrokken voor hostels en tours, wat best wel irritant is als je net uit je coma bent ontwaakt. Nou ja, Riny dan vooral want ik heb eigenlijk geen oog dicht gedaan in de bus. Ik was natuurlijk bang dat we de halte zouden missen, en daarbij stond de airco in de bus op standje vrieskist.
We ontmoeten een Italiaanse backpacker, Alessio, en gaan samen met hem op zoek naar een hostel. Hij spreekt een aardig woordje Spaans, wat iedereen hier blijkbaar verstaat. Helaas zijn we twee uur te vroeg in het dorpje, want alles is nog gesloten. Om 8u ontbijten we in een tentje met WiFi, om ondertussen een goedkoop hostel te kunnen zoeken. Het WiFi-bereik is hier echter niet zoals thuis, en alleen achter in de zaak, op de trap naar beneden is er bereik, daar staan we dan ook met zijn drieën.
Gelukkig werkt er een super aardig vrouwtje die het niet erg vind als we daar gaan staan, en die meteen al haar jeugdfoto’s met ons deelt en ons toevoegt op Facebook. Ze maakt heerlijke fruitontbijtjes, waaronder ook de beroemde acai-bowl, die we in Brazilië nog vaak zullen tegenkomen. Bij ons betaal je hiervoor een vermogen terwijl het hier dagelijkse kost is.
We vinden alleen dure hostels, dus besluiten met onze loodzware tassen het dorpje vol met heuvels door te slenteren. Na een uur of twee heb ik het behoorlijk gehad. Ik heb het gevoel dat we het dorpje al drie keer rond zijn en die tas wordt er niet lichter op. Dat in combinatie met heel veel slaapgebrek resulteert in een behoorlijk slecht humeur. Gelukkig vinden we uiteindelijk een fijn hostel met ontbijt en warme douches! Dat laatste is hier geen vanzelfsprekendheid. Als de douchekop drie standen heeft en is ingeplugd in een stopcontact heb je een kansje dat je warm water hebt, maar ook dat je geëlektrocuteerd word (althans dat denk ik)… Niet te hard spetteren dus. In dit hostel wisselde het water steeds van ijskoud naar loei heet, waardoor ik meer tijd kwijt ben met het draaien aan de douchekop (voor de temperatuur dus), dan met mezelf wassen. Het matras op de bedden is zo goed als versleten, dus eigenlijk liggen we gewoon op een houten plank. En we zullen moeten slapen onder een wollen deken, omdat je onder het laken lek gestoken wordt door de muggen. Maar hé, we hebben een goedkope slaapplaats, dus we mogen niet klagen.