Met een ijstrol en een diepvriespizza in mijn rugzak loop ik de supermarkt uit.
Eenmaal thuis vertelt de trol (die zich Igor noemt) dat hij uit Rusland komt. Hij maakte deel uit van een vaste groep. Onruststokers werden ze genoemd. Angst en verdeeldheid zaaien. Daar waren ze goed in. Ze waren geen gewone trollen. Ze waren ijstrollen, gevreesd alom. Maar hij kwam tot inkeer. In plaats van haat en nijd te verspreiden, deelde hij af en toe ook liefde uit. Voor die daad werd hij uit de gemeenschap gestoten. Daarop besloot hij te vluchten. Hij verstopte zich in een vrachtwagen gevuld met ijs en belandde vervolgens in een Nederlandse supermarkt. 
En nu zit hij hier bij mij op de bank.
‘Lust je een kopje thee?’ vraag ik.
‘Oef,’ zucht hij. ‘Dat is veel te heet voor mij.’
‘IJsthee, dan maar?’


Loading full article...