‘Waar kom jij vandaan?’ vraagt Jayno.
De zeemeermin wijst naar het doucheputje.
‘Maar je bent toch veel te groot om daarin te passen?’
‘Ik kan me heel klein maken als het moet,’ zegt het meisje glimlachend.
‘En waarom ben je hier?’ vraagt Jayno.
‘Ik was verdwaald en toen kwam ik vast te zitten.’
Jayno kijkt naar zijn hand waar nog een plukje blond haar in zit. ‘Het spijt me als ik je heb pijn gedaan.’ Hij durft haar niet meer aan te kijken.
‘Nee, ik ben je juist dankbaar!’
‘Oh.’
‘Je hebt me gered,’ zegt Lara. ‘Ik was bang dat ik nooit meer weg kon komen.’ Ze kijkt hem vriendelijk aan en vraagt: ‘En hoe heet jij?’
‘Ik ben Jayno. Ik denk dat ik nu mama maar even moet roepen.’
‘Nee, wacht! Dat kun je niet doen!’ roept Lara verschrikt.
