Eindelijk rust?
In een hoekje van de kamer vindt er koortsachtig overleg plaats. Er wordt koffie (sterke) rondgedeeld. Iedereen krijgt het woord. Af en toe lopen de emoties hoog op. Daarna wordt er gestemd. De meerderheid is voor. Ze kloppen elkaar op de schouders en keren berustend terug naar hun webben. De spinnenhuisjes worden afgebroken, de koffers worden ingepakt, men neemt afscheid van elkaar.
Opgetogen ziet Marijke de ene spin na de ander door het raam vertrekken. Ze stormt de keuken weer in en zet zichzelf een heerlijk kopje herfstthee. Dat heeft ze wel verdiend.
Op de bank komt ze weer langzaam tot rust. Ze sluit haar ogen voor een moment.
Toch voelt ze zich niet helemaal alleen. Ze kijkt naar het raam en ziet nog één spin staan. Hij heft zijn harige spinnenpoot op en brult: ‘Ik laat me niet wegjagen!’
