De soepschildpad ligt hoestend op de behandeltafel. Kleine stukjes plastic vliegen in het rond. 
Dokter Zeester schudt zijn hoofd. Hij ziet het meer in zijn praktijk. De dieren in de zee krijgen het steeds zwaarder door de vervuiling.  
‘Waar kan ik nog heen?’ kreunt de soepschildpad. ‘Die troep drijft overal rond.’ 
‘Ik weet het ook niet,’ zegt Dokter Zeester. ‘Maar op het land is de kans groot dat je weer het slachtoffer wordt van grijpgrage handen. Voor je weet ben je zo weer de zee in geslingerd. Of je belandt in de soep!’  
‘Ik word er zo moedeloos van,’ zegt de schildpad. 
‘We gaan je eerst weer helemaal oplappen. Ik laat je aan de goede zorgen over van mijn assistente, juffrouw Slangster. Zij geeft een speciale drukpuntmassage waardoor je je snel weer beter voelt. We gaan dat smerige plastic opruimen.’ 



Loading full article...

Het gaat me allemaal veel te langzaam, de maatregelen om van de plastic troep af te komen.
Je staat er niet vaak bij stil, maar wat een ellende levert dit toch allemaal op! Zo'n kleine moeite om je rotzooi op te ruimen! 
Wat een ellende, al dat plastic!
hoop dat ze goed haar best doet.
Ik hoop dat ie zich snel weer beter voelt!
Een drukpuntmassage bij een schildpad.... Ik vind het een uitdaging!
hahaha dat heb je leuk geschreven.
Een leuk verhaal maar ook verdrietig
De aarde verstikt onder het afval. Gelukkig ben je in goede handen schildpad! 
Ja moedeloos word je er van.
Goed idee, we stoppen met kleine plastic spullen 
Je zou ervan in een diep(ze)e-depressie belanden!
Een trieste waarheid....