Een zonnige wandeling in november.

Het lijkt me wel weer eens leuk een wandeling op het oude land te maken. Toevallig kom ik op Google maps landgoed Zwaluwenburg tegen. Daar heb ik nog nooit van gehoord. Tijd om te gaan verkennen dus. Op maps kan ik geen parkeerplaats vinden. En die stuurt me een weg in waar je eigenlijk niet met de auto mag komen. Dan maar de auto naast wat anderen in de berm gezet. Bij terugkomst kom ik erachter dat je daar niet mag parkeren. Bij het landhuis is wat parkeergelegenheid. Onthouden voor de volgende keer, want dat er een volgende keer gaat komen is wel zeker. Wat een mooi bos.

Om niet te verdwalen ga ik de rode paaltjes maar volgen. En dan kom je eerst door de mooie landschapstuin. Genieten van de herfstkleuren.

Historische boerderij.

Bij de Zwaluw koffie enzo kun je heerlijk op het terras of in de oude boerderij van 1793 genieten van allerlei lekkers.

Van hieruit kan ik het landhuis mooi fotograferen want er staan wat auto's voor geparkeerd en dat vind ik geen gezicht voor zo'n oud huis.

Grote zwammen.

Zo in november staan er niet geweldig veel paddenstoelen, maar die er staan zijn wel groot zoals deze twee zwammen.

Amethist- of rodekool zwammen.

En dan stuit ik opeens op deze prachtig grote dennevoetzwam.

Dit exemplaar staat heerlijk van de zon te genieten.

Een grote sponszwam.

Wat een gelukje, die heb ik nog nooit gezien.

Wat een joekels deze vliegenzwammen.

Nog even spelen met het tegenlicht voor ik de bocht omga.

Even verderop schijnt hij nog mooi door de bomen heen.

Wat heb jij daar?

Dit jonge hondje kwam nieuwsgierig aanrennen toen ik wat zwammetjes op een boomstronk wilde fotograferen. Wat een schatje en één bonk energie.

Nou ja dit zijn dus de zwammetjes.

Sssttt, er ligt een olifantje te slapen.

Dat is er wel een voor faces everywhere.

Nog wat geweizwammetjes en mooie onbekenden bankjes.

Een prachtige stinkzwam.

A.Vogel.

En dan sta ik opeens voor de tuinen van A.Vogel. Wilde ik altijd nog eens naar toe, maar ben er tot nu toe niet toe gekomen. Zo in november verwacht ik niet veel bloemen meer, maar dat valt reuze mee. De oostindische kers bijvoorbeeld bloeit nog volop. Een lekker pittig bloemetje, want ja je mag er een proeven in deze pluk- en smultuin.

Als ik me omdraai naar het toegangshek, zie ik dit mooie plaatje.

Een sjiek insectenhotel.

Ga ik nou toch weer verdwalen?

En dan ben ik de rode paaltjes kwijt. Geen idee hoe ik weer terug moet komen. Gelukkig kan ik op maps zien dat het landhuis vlakbij is en loop ik de goede kant op langs dit mooie uitzicht.