Eenzame dagen die eens waren, zijn niet meer
Je hebt de regenachtige dagen weggejaagd
En je bracht de zon terug
Een eeuwig licht en warmte
Je vult me met liefde
Lieftalligheid en vriendelijkheid

Ik heb me nog nooit eerder zo thuis gevoeld
Ik voelde me nog nooit zo geliefd, zo vredevol
In vrede met mijzelf en met het leven

In je ogen kijken voelt magisch
Alsof mijn hart het nog steeds niet kan geloven
Dat je echt bij mij bent
Mijn hart lacht een eeuwige glimlach

De dag dat je in mijn leven stapte
Ik zal het nooit vergeten
Je levendige glimlach
Je bekende ogen

Het was alsof ik jou kende
En jij kende mij
Die dag werden we herenigd
Mijn leven begon die dag

En soms kijk ik naar jou
Ogen geopend in verbazing en liefde
En eeuwige dankbaarheid
Omdat de eenzame dagen die eens waren
Nu niet meer zijn

~ Annelies Wetzelaer ~