Onze correspondent Joaz Christiano gaat na lange tijd weer eens op zoek naar Isabella Donkerenbos.

Zou er nog nieuws te melden zijn over haar ontwikkelingen in de voetsporen van Daantje? Is er misschien schoolnieuws, of zijn er andere interessante gebeurtenissen?

We zullen het snel weten!

Kleine meisjes worden groot, zeggen ze wel eens. Toen Joaz Isabella voor het eerst ontmoette was het eigenlijk nog maar een klein kind. Zou de groei in de uitstraling in haar gezicht iets met corona te maken kunnen hebben? Daar heeft hij dus meteen de eerste vraag van dit interview te pakken…

Haar antwoord straalt kracht uit en is daarmee veelzeggend:

Ik heb geleerd om nog meer voor mijzelf op te komen. Zo weinig contact met andere kinderen heb ik nog nooit gehad. En ik werd ook nog geblokt op allerlei social media. Ik leerde de echte wereld kennen. Ik denk dat het daardoor komt.

Dus je hebt weer flink wat tegenslag gehad?, vraagt Joaz. Maar dat ben je inmiddels toch al gewend?

Nou, wennen doet het nooit. Maar het is inderdaad niet voor het eerst.

Het afgelopen jaar heeft je aan de andere kant toch geen windeieren gelegd, Isabella? Joaz probeert haar uit de tent te lokken. Dat is immers een beetje zijn interview stijl.

Nou, ik ben dan misschien wel gegroeid, maar eieren leg ik niet, hoor, meneer Christiano! Isabella antwoordt gevat, zoals veel mensen om haar heen inmiddels gewend zijn. En Joaz heeft het nakijken.

Maar Joaz laat zich niet uit het veld slaan. Zijn volgende vraag is: Nou, als ik kijk naar wat je nu drinkt en hoe je daarbij kijkt ben ik benieuwd of het leven jou verder inmiddels toelacht. Hoe zit dat, meisje?

Joaz toont hierbij een foto van Isabella als de terrassen net weer open zijn na de lockdown.

De woorden van Isabella spreken boekdelen:

Weet u, meneer Christiano, ik geniet gewoon volop van het leven. En hoe ik uit mijn ogen kijk is simpelweg wie ik ben. Als de enige echte Isabella Donkerenbos sta ik model voor mijn leeftijdsgenoten. Mijn generatie moet het doen met ijskoude koffie, omdat de volwassenen nooit eerlijke koffiehandel wilden nastreven.

Vanwege het coronavirus is sporten lange tijd vrijwel onmogelijk geweest. Voetbalwedstrijden waren er niet, behalve dan voor de topvoetballers. Hoe heb jij dat ervaren, Isabella? Dit lijkt Joaz’ eerste positieve vraag van dit interview.

Isabella reageert dan ook meer ontspannen. Bijna lyrisch begint ze uiteen te zetten hoe voetbal toch haar lust en haar leven is gebleven. Enthousiast laat ze een filmpje zien met alle voetbalkleding, die ze heeft. En ook de regelmatige trainingen staan als bewijs in beeld vastgelegd.

Maar, zegt ze, het is en blijft jammer dat we geen wedstrijden spelen. Zonder competitie is het lastig om te groeien. En ik wil gewoon veel beter worden. Ik wil immers de opvolgster van Daniëlle worden. Dat is nooit veranderd!

Betekent dat dan dat de groei die ik nu zie allemaal fake is? De slotvraag van Joaz hakt er weer flink in.

Nee, natuurlijk niet, meneer Christiano! Maar kunt u niet het eerste Emirates vliegtuig terug naar huis nemen? Zo sluit Isabella dit interview min of meer hardhandig af. Je zou kunnen zeggen, dat ze Joaz alle hoeken van het veld heeft laten zien…

#interview #voetbal #groeien #isabos #groepkorteverhalen