Met een sterke magneet aan een lang touw lopen Sem en ik naar het vijvertje op de hoek. De magneet plonst in het water en al bij onze eerste vondst van een paar spijkertjes, schroefjes en een kroonkurkje staat Sem enthousiast op en neer te springen. Dit is echt leuk om te doen!
Een vriendje van Sem zei een tijdje geleden dat hij wilde magneetvissen. Ik dacht nog aan zo'n spelletje met een houten hengeltje met een magneetje en wat houten visjes met metaal. Maar nee, dat bedoelde hij niet. Een sterke magneet aan een touw waar je dan in het water mee kan "vissen". Dat leek me voor Sem ook wel wat. Dus webwinkels en Marktplaats afgestruind en als kerstcadeau gegeven.
Op Tweede Kerstdag gekregen en meteen op pad natuurlijk! Eerst met de auto op pad en onderweg wat zoeken. Maar dichterbij huis kon het natuurlijk ook. Aan het eind van de straat zit een vijvertje waar vaak wordt gevist. Hier konden wij dus ook wel magneetvissen!
Touw vasthouden en magneet in het water! Eerste vonden we schroefjes, spijkertjes, kroonkurkjes. Telkens lieten we de magneet op een andere plek te water. Er kleefden vishaakjes aan, muntjes van 5 cent, steentjes (?), een verroeste spuitbus, een conservenblikje. Op een gegeven moment hing er iets zwaars aan. Wij trekken en trekken en daar hing ineens een... step!
De step was vies en glibberig, maar natuurlijk moest ie mee. We moeten hem nog even schoonspuiten, maar volgens mij doet hij het nog goed. Een superleuke vondst dus! Sem was zo enthousiast dat deze schat vonden!
Ondertussen kregen we het best koud en waren we ook al wel een beetje vies geworden natuurlijk. Die spullen die je uit het water haalt stinken best. We besloten de magneet nog een laatste keer uit te gooien. En meteen hing er weer iets zwaars aan; een soort hamer dit keer!
Thuis hebben we alles schoongemaakt, laten weken in cola en azijn en goed laten drogen. Sem wilde alle schatten bewaren, inclusief de oude spuitbus. Voorlopig liggen ze dus mooi uitgestald!
De dag erna gingen we weer naar dezelfde vijver. Dit keer vonden we weer spijkers, schroefjes en conservenblikjes. Maar ook grote, zware stukken metaal. Die konden we helaas (...) niet meenemen naar huis. Maar we hebben een wel foto's van gemaakt.
Een stuk gezonden dan elke dag computerspelletjes. Spannend en avontuurlijk én heel leuk om samen te doen. Dit wordt denk ik wel onze nieuwe hobby!
