#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Ze bouwt na haar scheiding een nieuw leven op met haar drie kinderen. Haar ouders wonen vlakbij en haar zus verwacht haar tweede kind. Haar vriendin Ilse heeft relatieproblemen en met haar buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt!
Leonie schrok wakker en keek verwilderd om zich heen. Dit was gewoon haar eigen bed, haar eigen slaapkamer. Ze ging rechtop zitten en langzaam wenden haar ogen aan het donker. Ze had gedroomd. Er liep ineens van alles door elkaar. Ze droomde van Frank en van Mandy, ze had met beiden gezoend in haar dromen. Pfff… Leonie ging haar bed uit en haalde een glas water in de keuken dat ze meenam naar haar slaapkamer. Ze was altijd bang de kinderen te wekken. Ze ging voor haar raam staan en deed het gordijn een stukje open. Ze keek over het plantsoen en de huizen naar de maan, die half zichtbaar was. Ze moest echt even bijkomen van haar droom. Wat gebeurde er allemaal?
Het was alsof ze voorafgaand aan haar scheiding, om die door te kunnen komen, al haar romantische gevoelens had uitgeschakeld. Nu leek het of dat gevoel met een schok wakker was geworden, getuige haar plotselinge romantische gevoelens voor Frank. En dan de kus van Mandy gisteren. Die had ze niet per ongeluk op Leonie’s mond gegeven. Het zinnetje dat Mandy eerder op de avond had uitgesproken kreeg ineens een andere betekenis. ‘zeker nu hij bedacht heeft dat ik op vrouwen val’, had Mandy gezegd over de piloot op haar vlucht van vandaag. Leonie had er tijdens het gesprek geen aandacht aan geschonken. Ze had er geen seconde over nagedacht dat Mandy op vrouwen zou vallen. Ook niet op mannen trouwens, Mandy had haar heel duidelijk gemaakt dat ze een eenling was en geen interesse had in relaties in het algemeen, niet met mannen en niet met vrouwen.
En nu was Leonie in verwarring. Na de kus gisteren was ze al even verward geweest, verward en verrast. Haar dromen hadden een loopje met haar genomen. Er was een heftige zoenpartij met Mandy geweest, maar ook met Frank… en nu wist Leonie het even niet meer. ‘Kom op’, zei ze in gedachten tegen zichzelf. ‘Je hebt een hele tijd sterk moeten zijn om je scheiding door te komen. Dat kon alleen door je gevoel uit te schakelen en nu is het terug, met terugwerkende kracht misschien wel. Je bent niet verliefd, al voelt het wel zo. Niet op Frank en ook niet op Mandy’. Een ander stemmetje in haar hoofd speelde voor duivel. ‘Maar je voelt je al vanaf het begin aangetrokken tot Mandy, geef maar toe! Je hebt het alleen niet herkend omdat je dacht dat je niet op vrouwen valt.’ Leonie schudde haar hoofd. Nee, zo was het niet. Ze had gewoon een hele tijd alles alleen moeten doen. Ze had wel hulp gehad en kunnen praten met familie, maar het gevoel van romantische liefde had ze gemist en dat had ze nu geprojecteerd op Frank en op Mandy. Heel normaal zo lang je het maar niet verwarde met verliefdheid.
Leonie knikte om haar eigen conclusie te onderstrepen. ‘En nu je bed in en slapen. Haal je geen rare ideeën in je hoofd.’
