Leonie is jarig

#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Na haar scheiding bouwt ze haar nieuwe leven op. Met buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt! Ook de liefde komt weer om de hoek kijken, met alle gevolgen van dien.

Het was raar wakker te worden op haar verjaardag terwijl er niemand thuis was. Geen kinderen die met kadootjes bezig waren en niet konden wachten tot ze uit zichzelf wakker werd. Gelukkig zouden ze er vanmiddag wel bij zijn als ze haar verjaardag vierde.

Leonie ging in haar badjas naar de keuken om ontbijt voor zichzelf te maken en zong zachtjes ‘Er is er één jarig, hoera hoera’, maar veel jariger ging ze zich er niet van voelen. Toen ze aan haar eettafel zat met een bakje yoghurt, een kop thee en om de feestvreugde te verhogen, een glas sinaasappelsap, deed ze haar laptop aan en werd via Facebook door een paar vriendinnen gefeliciteerd. Kijk, dat is dan toch het voordeel van social media, alhoewel ze het krijgen van kaarten ook altijd heel leuk had gevonden. Helaas was dat inmiddels ook verleden tijd.

Leonie’s ouders waren de eersten die voor haar verjaardag kwamen. Haar moeder liep enthousiast het huis binnen en feliciteerde haar dochter met haar verjaardag. “We hebben de problemen met Demi opgelost hoor!” zei ze terwijl ze de woonkamer in liep, haar handtas strak in haar handen geklemd. “Ow?” vroeg Leonie vaag terwijl ze een blik op haar vader wierp. Die gaf haar een knipoog. Alledrie gingen ze zitten. “Ja, weet je wat we gaan doen? Tegen de tijd dat het voor Dagmar zwaarder wordt, verhuist zij naar Michiel zodat hij voor haar kan zorgen en alles aan kant is voor de baby. Demi blijft in Dagmar’s appartement, totdat ze een kamer heeft gevonden. En wij betalen de huur voor Demi.” Nu keek ze Leonie triomfantelijk aan in afwachting van diens reactie. Leonie hakkelde. “Eeh.. ja… Goh! Wat een goede oplossing zeg!” Eigenlijk moest ze lachen om haar moeder, die de oplossing die haar vader haar even geleden al had verteld, nu bracht alsof ze het zelf had bedacht. Haar vader zat te grinniken.

“Wat is er zo grappig Leendert? Dat het nu is opgelost, wil niet zeggen dat het ineens leuk is, ik heb er nachten van wakker gelegen!” Leonie’s vader zei niks, maar stopte wel met lachen. “Nou, daar ben ik blij om, weer een probleem uit de wereld.” zei Leonie. “Willen jullie vast thee of koffie?” Ze stond op en liep naar de keuken. Intussen hoorde ze gemorrel en stemmen bij de voordeur. Haar kinderen waren er!