HET RELAAS VAN EEN HELSE WEEK (22 maart 2017)

Ik schrijf je een liefdesbrief  en wou je vertellen van wat er gebeurd was want ik zie je graag x

Ik wou je even de voorbije week vertellen want ik krijg er de kans niet toe om je ook maar eens te spreken over hetgeen allemaal is gebeurd. En het helpt mij een stukje te verwerken.  Ja, moest je het nog niet weten. Ik ben eigenlijk een schrijver en daarmee wil ik zeggen. Ik schrijf dingen van mij af om bepaalde dingen te verwerken. Ik schrijf ook teksten  voor websites enz… maar dat iets gans anders. Mijn droom is ooit een boek te schrijven, weet je?
Maar soit ik ben aan het afwijken…

Vorige week maandag:
Vorige week maandag toen we die vreselijke woordenwisseling hadden, had ik echt het gevoel van wie ben ik in godsnaam voor jou. Jij zat zo in de put en ik probeerde en probeerde je maar te helpen maar tot die ruzie tot gevolg. Maar ik ben bij jou gebleven tot dinsdagmorgen tot ik moest gaan werken. Ik moet eerlijk zeggen ik zat toen in mijn emoties en het was net of het je niets kon schelen.  Ik ben klein dan… en daar bedoel ik dat ik dan aan mijzelf ga twijfelen en dat mijn zelfvertrouwen plots verdwenen is. Ik wou je echt helpen maar mijn gevoel  dat je mij niet vertrouwt. Nochtans ik heb je steeds alles gezegd waar ik was en wat ik deed. Ik zou nooit iemand beliegen, bedriegen of kwetsen. Zo ben ik gewoon niet. Ik vertrouw jou omdat ik uw hart ken! En om dat je het waard bent godverdomme!
Vorige week dinsdag
Ik ben weer aan het afwijken. Ik vertrek dinsdagmorgen. En alles was ok dacht ik.
’s Avonds probeer ik je te bellen, geen antwoord. Te sturen dat ik afkom, ook geen reactie. Ben gepasseerd en zag ook niks. Ik was toen al niet goed. IK ben beginnen panikeren.
Vorige week woensdag
Woensdag ben ik gans de dag in mijn bed gebleven. Had geen zin om te werken. Niets ging mij af. Ik probeerde nog steeds te bellen enz. Ondertussen wist ik wel dat jij gelukkig nog leefde. En ik dacht dat het gewoon door je telefoon was dat je mij niet kon bellen enz… I
Vorige week donderdag
Ga ik naar de dokter want ik ben volledig gecrasht. Ik had je al drie dagen niet meer gehoord. Ik zat volledig vast in mijn nek. Ik heb gewoon te veel stress gehad op mijn werk.


En dan ben ik zo stom geweest met EEN ZOGEZEGDE VRIEND te vragen of hij je wou vragen van mij te bellen als hij je zag?
DE ZOGEZEGDE VRIEND  heeft mij toen gezegd dat jij mij bedroog,
( pas op ik heb alle berichten nog dat hij mij gestuurd heeft toen, ik wou je die laten lezen om te tonen wat voor ne stoker en rotzak dat hij wel is)
IK BEN GECRASHT - HYSTERISCH GEWORDEN

Vrijdag kreeg ik gelukkig wel een berichtje van EEN GOEDE VRIENDIN dat je haar had gezegd dat je mij ging bellen.DIE GOEDE VRIENDIN vertrouw ik 100 procent. Daarom wist ik ook dat er gewoon een communicatieprobleem was tussen ons. Jij wist niet dat ik ziek was en ik kon je niet bereiken?

Maar het heeft tot zondag geduurd voor ik eindelijk iets kon doen of ondernemen want ik dacht dat ik jou volledig kwijt was. Ik was al blij dat ik je zondag even heb kunnen zien. Ook dankzij VRIENDIN A EN VRIENDIN B dat mij ne sjot onder mijn gat heeft gegeven om niet op te geven.


Maar sjoe, ik weet echt dat er iets-is. Ik voel dat, weet je? Ben je kwaad op mij, neem je mij iets kwalijk… Ik weet het niet maar wij zijn op dit moment niet meer wij. Ik zie je doodgraag maar je laat mij nu in de steek, heb ik het gevoel. Ik wil je niet in de steek laten want dat heb ik beloofd. Maar aub zeg mij wat er is want ik voel het dat er iets niet meer is bij jou dan. Ik voelde mij nodig als ik bij jou kon zijn. Maar nu vandaag ook. Wat scheelt er aub? Je vraagt zelfs niet meer hoe het met mij gaat?

Of is het dat dat je mij niet meer graag hebt of graag ziet en dat je mij niet meer in je leven wil?
Maar mij vanalles laten denken is ook geen oplossing of mij negeren ook niet.
Als het zou is, probeer ik dat te respecteren. Ik blijf je wel steunen en ik laat je niet in de steek.  Het zal weer moeilijk zijn voor mij maar als je dat wil moet je het gewoon zeggen.
Ik ben zo gekraakt geweest vantweekend dat ik toch constant aan mijzelf twijfel. Ik moet mijn eigen zelfvertrouwen weer opbouwen.

Of gaan we voor een nieuwe kans wij twee.

Of is alles gewoon ok.

Weet je, ik zie je graag! En ik zou er alles aan doen om jou te helpen dat weet je.
Ik hoop je vandaag effe te zien om te praten want dat heb ik gemist een ganse week. Ale ja de voorbije week was je niet echt aan het praten met mij. IK HOOP DAT JE OK BENT ZOETEKEN LOFJOE X
#burnout #hsp #autobiografisch 

in deze week ben ik gecrasht... het begin van de burn out die tot januari 2018 duurde





No, I don't have any notebooks (6)