1
Ode aan de Gevangenpoort
Ik sta aan jouw voeten, kijk omhoog en strek mijn hand.Betastend voel ik de ruwe hardheid, van jouw buitenkant.
Ik voel de littekens, van de boorgangen door de jaren heen.
Sporen van wormen en schelpdieren, achterblijvend als een erfenis, in jouw steen.
Jij, maar ook het oude stadhuis zijn gemaakt van Vlaanderens kalksteen.
Gobertanger, houdt jou al meer dan 600 jaren op de been.
Jij bent het oudste monument, van de stad aan de Zoom.
En net als Bergen, houd jij je vroom!
Ooit was jij gekoppeld aan de vestingmuur, de muur van jouw geboortestad.
Het is al vanaf de 14de eeuw en je hebt verschillende functies gehad.
Zo gaf je toegang tot de Lievevrouwestraat en in je verdedigingswerk was je zeer bewogen.
Je bestond uit twee robuuste torens, met schietgaten, berekend op de kruisbogen.
Na een uitbreiding van de vesting, ben jij een naamsverandering doorgegaan.
Na jouw start als Lievevrouwepoort, kwam jij binnen de muren van de stad te staan.
Je functie als beschermer bleek, rond 1600, ineens overbodig.
Doch een gevangenis had men in die tijd nog nodig.
Je onderging een uitbreiding, met een gijzelkamer en een woning voor de cipier.
En zo sta jij vandaag de dag, nog steeds hier.
Van heel Nederland, zijn er nog maar weinig van jouw soort.
Jij bent een hele oude stadspoort!
Jouw geschiedenis prikkelt mijn fantasie, ik zie gevangenen opgesloten voor vele, vele uren.
Eén kraste zelfs de woorden “Porto Patens Esto” in de houten muren.
Nog één keer betast ik jouw lijf en strek mijn hand.
Jij bent de mooiste stadspoort van heel Nederland!
Geschreven door: Angeliena Huis www.angelienahuis.nl
Illustrator: Ingrid Vissers Verhoeven
#nostalgie #BergenOpZoom #Stadspoort #vroeger #gedichten #gedicht #poezie
