Sinterklaasverhaal

Sinds gisteren is Sinterklaas weer in het land. Daar wil ik de komende weken een klein beetje aandacht aan besteden in enkele korte vervolgverhalen. Hier is het eerste deel van de Notenkrakersuite. Het tweede deel verwacht ik begin december te plaatsen.

In de suite

Ik ga met mijn notenkraker naar de suite van mijn paleis. Daar in die ruime kamer – om precies te zijn in de serre – klinken de tonen van de muziek heel helder. Dat is klip en klaar.

In die suite ontvang ik drie jongeren. Gave gasten op zich, maar ze houden niet van mijn lievelingsmuziek, de Notenkrakersuite van Tsjaikovsky. En precies daarom staat dit nu aan. Ik wil ze laten voelen, laten merken, laten ervaren wat het is om deze muziek af te kraken.

Wie ik zelf ben? Ik ben de goedheiligman. Ik kom ieder jaar uit Spanje naar dat koude kikkerlandje aan de Noordzee. Naar Nederland dus. En daar vier ik dan mijn verjaardag, waarbij ik ontelbaar veel cadeautjes uitdeel.

Maar in dat land worden mijn hulptroepen, mijn knechten, al een paar jaar niet meer gedoogd. En dat terwijl Nederland zo tolerant zegt te zijn en de gedoogcultuur op diverse terreinen hoog in het vaandel heeft staan.

Loading full article...