Ochtendritje in september.
Half september, een dagelijks fietsritje naar het werk.
De lucht lijkt al vervuld van herfst. De ochtendmist hangt boven de velden.
Toch probeert de belofte van zon ons nog een rad voor ogen te draaien.
Er is de illusie van een warme dag in de warme, zachte kleuren van het vroege ochtendgloren, al voelt de lucht nu veel vochtiger aan.
De laatste zomerbloemen bloeien nog, gestreeld door een oranje zonnestraal.
Elke ochtend merk ik dat de zon iets lager staat, als ik de weg naar de weilanden in draai.
Weldra zal ze niet meer boven de horizon staan, is er enkel wat kleur in de hemel die ze aankondigt.
Voorlopig nog even genieten van het moment.
Even de remmen toe, stilstaan en het moment vastleggen voor later.
Voor de donkere dagen die komen.
Wanneer ik reikhalzend uitkijk naar nieuwe momenten.
Comment with a minimum of 10 words.