Onafhankelijk

Jonge jonge wat een gedoe toch weer. Gewoon die tent op zetten en niet meer zeuren. Tegenwoordig waren mensen echt watjes. Hij duwde de twee sukkels opzij en trok het zeil van de vrachtwagen. “Kom op joh, pak eens aan.” Dat gezanik steeds. Ze stonden natuurlijk ook weer helemaal verkeerd, als je zo alles vastpakt, moet je ook wel moeite hebben. Hij  gromde inwendig en wees waar ze moesten gaan staan. Je moest ook altijd alles zelf doen.

’s Avonds zaten ze eindelijk rond het kampvuur aan het eten. Hij trok het legergroene blik open en veegde zijn vork af aan zijn mouw. Thuis kwam hem dat op een valse blik van zijn vrouw te staan maar dat kon hem niet schelen. Ze wist waar ze aan begon toen ze met hem trouwde, ze waren tenslotte geen achttien meer. Toen zijn eerste vrouw steeds meer begon te zeuren dat hij zich eens wat netter moest aankleden en wat meer thuis moest blijven, had hij haar netjes op de keitjes gezet. Geen gezeur, hij was zoals hij was. Gelukkig begreep zijn zoon precies wat hij bedoelde, dat was ook niet zo’n zeikerd. De militaire weekenden zoals deze waren altijd tof.

Mooi wel dat hij voor de zoon van zijn buurman een tent had kunnen ritselen. Kon dat jong tenminste ook eens mee. Die had toch al niet zo veel, pa afgekeurd vanwege zijn rug, ma te bedonderd dat ze de handen uit de mouwen stak. Nee, die maakten er niet veel  van. Hij nam de jongen graag mee op pad. Het was een prima enthousiast joch. Mooi gezicht als hij zo naast hem in de vrachtwagen zat, dat koppie net boven het dashboard uit. Zeurde ook nooit, pakte altijd mee aan. Jammer dat zo’n kind zo’n last kon hebben van zijn ouwelui.

Tevreden keek hij de kring rond. Beter dan dit kon toch niet, met z’n allen in de buitenlucht, niet van die flauwekul als eten in een restaurant. En dan verwachten dat je je omkleedt. Waarom, om te gaan eten? Net of het niet smaakte in zijn gemakkelijke kloffie. Nee, al die flauwekul, daar deed hij niet aan mee. Ze konden hem alles vragen, hij wilde overal mee helpen maar zich anders voordoen dan hij was, daar begon hij niet aan.