Log en grijs glijdt zwaar de lucht
langs afgeknotte wilgentoppen
zingt griezelig en dof een zucht
doorheen verweerde stenen koppen
op het aardse veld van marmer.

Schaduw leidt macaber uit cadans
het licht dat duizelig en flauw
zijn laatste rest vergiet in dans
van eeuwenlange spijt en rouw
op het aardse veld van marmer.

Grillig kromgetrokken beelden
tekenen de zwart granieten blokken
met kruis om einde te verbeelden
en de weg te tonen, vertrokken
naar het aardse veld van marmer.

© Rudi J.P. Lejaeghere

Gedicht uit de collectie van mijn Poe-achtige poëzie, een verzameling van 16 zwart geladen gedichten.

Loading full article...

Mooi geschreven Rudi.
Dank je wel, Dieter. :-)
Edgar Allan Poe, move over.
amai, een heel leuk compliment die mijn dag maakt, maar ik zal maar heel nederig blijven, daarom de reeks gedichten ook genoemd 'Onder de Vleugels van de Raaf', meevliegen met zo'n grote meneer kan ik zeker niet. :-)