Het zijn niet de schaduwen
noch de geluiden in de nacht
die ik vrees

al kan ik ze niet kan plaatsen
ze geen naam aanreiken
in mijn hoofd schrijven ze
een weg uit de nacht in mezelf

bekleed ik ze
zonder schroom met realiteit
een vaste vorm, een stem
die ik herkennen wil

het is de morgen en het licht
die mijn angsten voedt
mijn hart weer stil laat staan

het is de dag die ik steeds
moet overwinnen.

© Rudi J.P. Lejaeghere

Gedicht uit de collectie van mijn Poe-achtige poëzie, een verzameling van 16 zwart geladen gedichten.


Onder de Vleugels van de Raaf

Onder de Vleugels van de Raaf: 7. De Ruiter van de Nacht
Onder de Vleugels van de Raaf: 9. Een van de wandelende doden
Loading full article...