Vanmorgen leek een ‘normale’ zaterdag te worden. Gewoon lekker paardrijden met m’n dochters bij mijn vriendin. Sinds een aantal weken gaat onze eigen stoere Lars mee op les, en dat gaat zo leuk.

Myrthe wilde zonder zadel. Dat is iets waar ze al langere tijd om vraagt, en omdat ik eerst ging rijden om ‘de knopjes’ er even goed op te zetten mocht dat.
Lars is een fjord van 20 jaar en och wat een super braaf, lief dier is dat. Bij mij mocht hij echt even aan het werk en bij Myrthe echt even lekker hobbelen zoals juf dat zo mooi kan zeggen.
Myrthe was goed bezig tot Lars ergens van schok en een gekke stap zette. Paarden zijn nou eenmaal geen fietsen dus je kan verwachten dat er iets gebeurt waar je niet op verdacht bent. Lars schoot van de hoefslag af in een te wat actieve stap waardoor Myrt haar evenwicht verloor. Zo stoer maar vooral sterk dat ze is hing ze met haar armen om zijn nek. Maar helaas na een aantal passen moest ze zich laten vallen. Als mama vind ik het altijd lastig om te zien al ben ik nog niet bang geweest of over bezorgd dag er iets ergs zou zijn. Ook nu was het niet nodig. Mijn instinct wilde wel direct de controle nemen en de bak in lopen. Maar? Ik kon mij inhouden. Zoals ik verwachte was alles goed en stapte myrthe direct weer op, al deed haar hand wat zeer. De les ging weer verder.
Na zn 10 minuten kreeg ze het voor elkaar om er weer vanaf te glijden. Nee nu kon ik het geen val noemen, maar een echte ‘blij dat ik glij’.

De les was voorbij en Stefan kwam ons ophalen. Dit moet nog even tot ik mijn rijbewijs e achter b heb. Het examen staat al gepland, nu nog einde lockdown, dan mag ik lessen.

Bij thuis komst halen we Lars uit de trailer, laten hem in de paddock en willen naar binnen gaan. Komt Bryanne aanlopen, ‘ mama als je ziet wat de hondjes gedaan hebben, ga je gillen’.
Mijn gedachte slaat zowat op hol.
Stefan heeft toch niet de woonkamer deur open gelaten? Het zijn pups van 4 maanden, die moeten in de banch of de gang. Of hebben ze een plant gepakt? Nee dat kan niet, want die staan niet op de grond, of waar ze bij kunnen.

Bij binnenkomst zie ik dat er enorm is gespuugd! Wat een hoeveelheid, dit is niet goed...!!! Maar wie van de twee is het?
Ik heb de mand buiten en zie Zusje en Flow zitten. Maar dan zie ik Zusje en kijk erg raar naar haar snuit. Ik begin te vloeken en vraag ‘wat heb je nu weer in je mond?’. Ik kijk haar aan en maar haar mond open. Er zit niks in. En toen? Toen was het moment dat ik toch wel erg schok en een golf van bezorgdheid over mij heen kreeg! Dr wangen, tong was erg opgezet. Dr ademhaling was kort en zwaar.! Ik moet nu een dierenarts bellen.

Met spoed naar nieuw Amsterdam naar Shirly van dierenartsen praktijk Makatsi. Zusje heeft een Analyfilactische shock. Of te wel een heftige allergische reactie. Maar waarop? De vermoedens zijn een Eikenprocesierupsnest of haartjes. Ze heeft een injectie gehad en pilletjes.
Dat we bij de arts waren kregen we bericht van de kinderen dat Flow erg had gespuugd. Zij mocht bij thuiskomst direct een pilletje. De dames hebben toen een flinke tijd geslapen.

Als ze wakker zijn gaan ze direct naar buiten om te moeten plassen. Het voordeel (nu ook wel nadeel) met zn enorm grote tuin is dat ze overal mogen en kunnen komen en dus niet alles direct zien.

Aan het einde van de middag ga ik met mijn avond ritueel beginnen. Mest ruimen van de paardjes, geiten hooi geven, geiten extra stro in hun stal doen, paardjes eten geven, en dan de hondjes eten en koken, al is het vandaag niet nodig want, we doen haal werk.

Net voordat ik de hondjes eten ga geven gaat Flow weer spugen. Maar dit keer blijft het maar komen. Mijn bezorgdheid gaat weer opspelen, en ik bel na een niet al te lange tijd weer naar de dierenarts. De assistente vraagt mij of we direct willen komen.
Dus riem gepakt, autosleutels, Stefan pakt Flow op en ik pak nog heel snel wat theedoeken, vuilniszakken en schoonmaakdoekjes, want ja, je weet het niet, straks spuugt ze de auto onder.

Bij aankomst worden we opgewacht door de assistente en mogen we al vrij snel naar binnen. Ja, Flow heeft ook een reactie. Waarop is niet duidelijk, kan het zelfde zijn, of toch iets anders. Ze is geholpen. Ook een prikje en anti misselijkheid pilletjes.


Nu is het einde van de dag. Ik kan niet zeggen dat hij saai was. Maar had hem wel wat anders ingedeeld.

#ongeluk #dieren #arts #geluk #saai #zorgen